آزمایش بارداری در تهران

تست های دوران بارداری راهی جهت  تشخیص باردار بودن با بررسی کردن مقدار گنادوتروپین جفتی انسان (hCG)  خواهد بود . از همان ابتدای دوران بارداری و در زمان بروز علائم بارداری، بدن جهت  حمایت از رشد جنین آغاز به تغییراتی می‌کند که یکی از آن تولید hCG خواهد بود . این ترکیب هورمونی فقط در زنان باردار و هنگامی که تخمک بارورشده در رحم آغاز به لانه گزینی می‌کند (حدود ۱۰ روز بعد از لقاح) در خون و ادرار نشان داده می‌شود.

دو نوع تست دوران بارداری وجود دارد که یکی تست ادراری و دیگری تست خون خواهد بود . نوع ادرار همان کیت ‌های مخصوص خانگی هستند  که می ‌توان بدون نسخه آن را از داروخانه‌ ها تهیه کرد. اما تست خون تشخیص دوران بارداری با نسخه پزشک و در آزمایشگاه‌ ها انجام می‌شود. دلیل های مختلفی جهت انجام دادن تست های دوران بارداری وجود دارد.

چرا تست خون  در دوران بارداری تجویز می‌شود؟

تست های دوران بارداری معمولا بعد از ظهور علائم دوران بارداری تجویز می‌ شود. با این حال شما می ‌توانید پیش از آغاز علائم و یک الی دو هفته بعد از لقاح هم این تست را انجام بدهید. مهم ترین علامت دوران بارداری قطع چرخه قاعدگی خواهد بود . دیگر علائمی که ممکن است پزشک تصمیم بگیرد تست حاملگی را برای شما تجویز کند شامل موارد زیر خواهد بود :

حالت تهوع و استفراغ

خستگی و کم طاقتی شدید

میل مکرر به ادرار کردن

هوس ‌های غیرعادی جهت  غذا

سینه‌ های حساس و نوک سینه‌ های تیره ‌تر

تغییر در حس بویایی و چشایی

گرفتگی شکم، خونریزی و ترشح

تغییرات پوستی

نفخ یا یبوست

بد خوابی

 

تست های دوران بارداری چگونه عمل می‌کنند؟

همان‌طور که گفته شد اساس تست های دوران بارداری بر شناسایی hCG در خون و ادرار خواهد بود با این‌حال باید زمان مشخصی از لقاح گذشته باشد تا این هورمون توسط آزمایش‌ های دوران بارداری قابل‌تشخیص باشد اگر ‌که زودتر از موعد مقرر باشد موجب منفی شدن کاذب جواب تست می‌ شود. در اوایل دوران بارداری مقدار هورمون در بدن بسیار اندک و شناسایی آن بسیار دشوار خواهد بود  به طوری‌که ممکن هست موجب بروز جواب اشتباه شود. اما با گذر زمان غلظت گنادوتروپین جفتی در بدن افزایش می‌ یابد و تست‌ های ادراری و خونی قادر خواهند به‌درستی جواب تست را گزارش کنند.

 

 تفاوت تست های دوران بارداری چیست؟

دو نوع تست های دوران بارداری وجود دارد؛ تست ادرار و تست خون بارداری. تست ادرار معمولاً در خانه  توسط خود شخص قابل انجام است و درحالی‌ که تست خون به تجهیزات آزمایشگاهی نیاز دارد.

 

تست های دوران بارداری

آزمایش ‌‌های دوران بارداری یکی از اقدامات مهم جهت  مراقبت ‌های زمان حاملگی  خواهد بود . آزمایش ‌های دوران بارداری اطلاعاتی را در رابطه با سلامت مادر و جنین در اختیار پزشک قرار می دهد و کمک خواهد کرد تا هر گونه مشکل در سلامتی جنین و مادر مانند نقص ‌‌های مادرزادی، بیماری‌‌ های ژنتیکی و عوارض دوران بارداری تشخیص داده شود. یکی از تست های خون مادر بررسی کردن گروه Rh خونی می باشد. اگر گروه Rh خونی مادر منفی است و گروه خونی پدر Rh مثبت است احنمال این است که Rh جنین مثبت باشد. مشخص کردن Rh جنین معمولا تا قبل از متولد شدن نوزاد ممکن نخواهد بود، اما در خیلی از موارد باید احتیاط شود و فرض را بر سر ناسازگار بودن  Rhجنین با مادر گذاشت . در حاملگی اول مادر احتمال کمی وجود دارد که ناسازگار بودن Rh مادر، به جنین صدمه وارد کند اما در حاملگی دوم مادر در صورت وجود داشتن این ناسازگاری احتمال آسیب بیشتری به جنین وجود دارد. برای  جلوگیری کردن از آسیب رسیدن به جنین آمپولی به اسم روگام به مادر تزریق خواهد شد. لازم به ذکر خواهد بود  که حتی اگر در دوران بارداری پیشین، جنین شما سقط شده باشد یا حاملگی خارج رحم داشته ‌اید هم لازم می باشد تست تعیین و ناسازگاری Rh انجام شود.

 

آمپول روگام چه هنگامی باید تزریق شود؟

وقت تزریق آمپول روگام بر اساس تصمیم پزشک خواهد بود اما به طور معمولی، پس از تولد نوزاد، اگر Rh فرزند مثبت باشد، باید آمپول روگام به مادر تزریق شود.

همین طور یک سری تست هایی  از قبیل  HIV، هپاتیت B و سفلیس هم انجام می شود و از این نظر هم بررسی خواهید شد و ایمنی بدن‌ مادر نسبت به سرخجه هم کنترل می ‌شود.؛ چراکه ابتلا به این بیماری در دوره بارداری، به خصوص در ۳ ماهه اول می ‌تواند موجب نقص‌ های مادرزادی  جنین شود. تست پاپ اسمیر هم به عنوان یکی از ضروری ترین آزمایشات زمان دوران بارداری می باشد. این تست می ‌تواند سرطان دهانه رحم و بیماری‌ های مقاربتی مثل کلامیدیا و سوزاک را در مراحل اولیه تشخیص دهد. همچنین برای تشخیص دادن عفونت‌ های مجاری ادراری یک نمونه ادرار هم گرفته خواهد شد. نکته قابل توجه دیگر کنترل فشار خون طی دوران بارداری می باشد چرا که می ‌تواند در پروسه انتقال خون به بندناف تاثیر بگذارد. همه این آزمایش ‌ها روتین هستند و همه خانم ‌های باردار انجام می دهند.

تست های زمان حاملگی  به طور کلی به 2 دسته غربالگری و تشخیصی طبقه بندی می شوند. تست های غربالگری هر کدام زمان و علت خاص خود را دارند.

 

تست های غربالگری سه ماهه اول:

با انجام دادن آزمایش ‌های غربالگری سه ماهۀ اول می ‌توانید احتمال وجود داشتن اختلالات کروموزومی در جنین را نشان داد. این آزمایش ‌ها شامل یک سونوگرافی NT که مقدار مایع پشت گردن جنین را اندازه ‌گیری می‌ کند و یک تست خون خواهد بود  که سطح هورمون hCG سطح پروتئین A در پلاسمای مادر را بررسی می ‌کند. این آزمایش‌ ها معمولاً در بین هفته ‌‌های ۱۱ تا پایان هفتۀ ۱۳ برای مادر تجویز می‌ شود. آزمایشگاه زنان باردار را در دو گروه کم ‌خطر و پرخطر قرار می ‌دهد و پزشک با دریافت جواب این غربالگری، در صورت احتمال وجود هر نوع اختلال کروموزومی، ممکن هست  تقاضای آزمایش‌های تشخیصی بیشتری را بدهد یا ممکن هست انجام آزمایش‌ های غربالگری سه ماهۀ دوم را به شما توصیه کند و بعد از آن در صورت لزوم آزمایش ‌های تشخیصی تجویز شود.

 

تست های غربالگری سه ماهه دوم:

انجام دادن تست های غربالگری برای زنان باردار از اوایل هفته 15 تا انتهای هفته 21 انجام می ‌شود (بهتر است که غربالگری سه ماهه دوم در بین هفته های 15– 17 گرفته شود). این تست شامل یک تست خون خواهد بود  که در آن 3، 4 و یا 5 مارکر بیوشیمیایی موجود در خون مادر سنجیده می ‌شوند. در غربالگری سه ماهه دوم احتمال وجود داشتن بیماری سندرم داون، تریزومی 13 و 18 و نقائص در لوله های  عصبی بررسی می شود.

در صورتیکه نتایج غربالگری پر خطر گزارش شود نیازمند انجام دادن روش تشخیصی از جمله نمونه گیری از پرز جفتی (CVS)  و آمنیوسنتز می باشد. روش CVS معمولا بین هفته های 11 تا 14 دوران بارداری انجام دادن می شود. روش آمنیوسنتز که از مایع آمنیون اطراف جنین نمونه گیری می شود معمولاً بین هفته‌های ۱۴ تا ۲۰ دوران بارداری انجام می‌ شود و معمولاً بین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می ‌کشد.

هفتۀ ۱۸ بارداری: در ایران، این تست را معمولاً در  هفتۀ ۱۶  انجام می دهند تا در صورت وجود مشکل، والدین بتوانند مجوز سقط قانونی را از پزشکی قانونی دریافت کنند. اما بسیاری از زوج ها به دلیل همراه بودن روش های تشخیصی با خطر سقط و عفونت ها مایل به انجام دادن این روش ها نیستند بنابراین یک روش غربالگری با دقت زیاد به اسم NIPT به این زوج ها پیشنهاد خواهد شد. در صورتیکه تست NIPT که به عنوان یک روش غربالگری با دقت بالا در نظر گرفته می شود اگر نتیجه با خطر بالا گزارش شود در این صورت تست های تشخیصی- تهاجمی انجام می شود.

تست تشخیصی نمونه گیری از پرز جفتی (CVS): این تست در صورتیکه گزارش تست های غربالگری حاکی از نتیجه پر خطر باشد به توصیه پزشک انجام داده می شود . زمان انجام دادن این تست در هفته های 11 تا 14 دوران بارداری می باشد. خطر سقط جنین در این روش حدود 1% می باشد. لازم به ذکر خواهد بود  که این تست تهاجمی قابلیت شناسایی نقائص لوله عصبی را ندارد لذا توصیه می شود که غربالگری های سه ماهه دوم جهت  بررسی کردن نقائص لوله عصبی از خون مادر انجام داده شود.

تست تشخیصی آمنیوسنتز: این تست در حدود هفته 16حاملگی انجام داده می شود که بر روی نمونه مایع آمنیون اطراف جنین آزمایشی انجام می شود چرا که مایع آمنیون حاوی سلول های جنینی می باشد. همچنین خطر سقط جهت  این روش حدود 0.5 تا 1% می باشد.

 

مقالات بیشتر:

تست بارداری فوری / دیابت بارداری

آزمایش روتین / آزمایش غربالگری سه ماهه دوم

آزمایش غربالگری / نتیجه آزمایش غربالگری

آزمایش سلامت جنین / آزمایش غربالگری دوم 

 

Hb A1c

آزمایش HbA1C از نوع آزمایشات است که برای غربالگری افرادی که به دیابت مبتلا هستند، خیلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آزمایش، میانگین مقدار قند خون شخص را برای یک دوره‌ی ۳-۴ ماهه نشان می‌دهد. انجام دادن این آزمایش برای کسانی که در گروه‌های پرخطر هستند، پیشنهاد می‌شود. برای آشنا شدن با مفهوم آزمایش A1c و شرایط آن با این مقاله از Hb A1c در سایت آزمایشگاه بیمارستان رسالت همراه شوید.

آزمایش HbA1C از فاکتورهای آزمایشی دارای اهمیت زیاد در آزمایشات خون می باشد. این فاکتور، آزمایشی است که مثل آزمایش FBS در خیلی از موارد به جهت تشخیص دادن بیماری دیابت تجویز می‌شود. در این آزمایش مقدار گلوکز را که در واقع همان قند خون در طی یک دوره ۲ تا ۳ ماه قبل بررسی می کنند. اگر در این آزمایش مقدار قند خون از حد نرمال بالاتر باشد، به جود آمدن بیماری دیابت برای پزشک محرز خواهد بود. باید توجه داشت که نتیجه آزمایش در شرایط داشتن بیماری‌های کلیوی و کبدی غیر عادی هم می تواند باشد اگر به این بیماری ها مبتلا هستید نیاز است پزشک در جریان باشد. برای کسانی که در گروه‌های پرخطر هستند، سوال های متعددی در مورد نتیجه های آزمایش HbA1C و نتیجه های قند بالا در خون به جود می آید. برای دانستن پاسخ سوالات خود  و اینکه معنی آزمایش HbA1C چیست، لطفأ در این مقاله با آزمایشگاه بیمارستان رسالت همراه باشید.

 

HbA1C در آزمایش خون به چه معنی است؟

در آزمایش HbA1C مقدار هموگلوبین گلیکوزیله خون اندازه‌گیری می‌شود. در حقیقت این نوع از هموگلوبین وقتی در خون به وجود می آید که پروتئین موجود در گلبول ‌های قرمز که وظیفه انتقال اکسیژن را دارند با قند آزاد در خون مخلط می‌ شوند. این قند با خون به همه قسمت های بدن حمل می ‌شود. وجود قند در بعضی از اندام ‌های بدن مشکلات جدی و مهمی می‌تواند برای بیمار ایجاد کند.

در بعضی وقت ها پزشک برای به دست آوردن اطلاعات در مورد مقدار قند آزاد موجود در خون در روزهای اخیر آزمایشی به نام BGL را برای بیمار تجویز می‌کند. در این نوع آزمایش از نوک انگشتان یا بازو خون می گیرند. اما بعضی وقت ها پزشک می خواهد مقدار قند چسبیده شده به هموگلوبین ‌های خون را برای زمان طولانی ‌تری بررسی کند به همین خاطر آزمایش قند خون سه ماهه را برای بیمار تجویز می‌کند. در آزمایش HbA1C نتیجه این آزمایش معمولا به شکل درصد گزارش می شود و گاهی هم به شمل میلی مول گلوکز در مول هم دیده می شود.

 

آزمایش HbA1C  برای چه چیزی است و چه شرایطی خواهد داشت؟

در آزمایش HbA1C  میانگین قند سه ماه خون به ناشتایی نیاز ندارد. با این حال بعضی شرایط هستند که می‌توانند در  نتیجه آزمایش اثر منفی بگذارند. از بعضی از شرایط می‌توان به مورد هایی که در ادامه می گوییم اشاره کنیم:‌

۱) مصرف کردن بعضی از داروهای خاص مثل استروئیدها

۲)مشکلاتی که مربوط به گردش خون هستند

۳) بیماری مالاریا

۴) اگر قبل ازانجام دادن این آزمایش دچار استرس شوید یا دچار بیماری افسردگی هستید نتیجه آزمایش می تواند تحت تاثیر این شرایط قرار ‌گیرد

۵) دلایل وراثتی مثل خونریزی داخلی یا بیماری ‌های دیگر. به همین خاطر توصیه می کنیم که در صورت مبتلا بودن به هر کدام از بیماری ها، پزشک را در جریان آن قرار دهید.

توجه: بهتر است مطلع باشید که در کنار آزمایش قند خون HbA1C که جزو آزمایش قند خون است، آزمایشات زیر هم برای افراد تجویز می‌شود:

انجام آزمایش fasting blood sugar

انجام آزمایش 2 hpp)  آزمایش قند خون دو ساعته)

انجام آزمایش چالش گلوکز (GCT )

انجام آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT)

 

چه کسانی باید آزمایش HbA1C را انجام دهند؟

کسانی که سن آن ها بیشتر ۴۵ سال است و یا کسانی که زیر ۴۵ سال سن دارند اما اضافه وزن دارند یا کسانی که  به پیش دیابت یا دیابت نوع ۲ مبتلا هستند، انجام دادن آزمایش A1C برای این افراد ضرورت دارد. شاید این سوال به ذهن شما رسیده است که آزمایش HbA1C برای چیست؟ برای اطلاع پاسخ  این سوال به نکته های زیر توجه کنید:

اگر نتیجه آزمایش A1C طبیعی باشد و همچنین سن شما بیشتر از ۴۵ سال است، اما یکی از دلایل خطر با دیابت مانند (سابقه در خانواده، شاخص توده بدنی بالا و ...) را دارید و یا در گذشته به دیابت دوران بارداری مبتلا شده اید توصیه می کنیم که این آزمایش A1C را هر ۳ سال برای یکبار تکرار کنید.

اگر نتیجه آزمایش A1C نشان داد که شما به پیش دیابت دچار هستید با پزشک خود در رابطه با اقدامات لازم برای بهتر شدن سلامت و کاهش یافتن خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مشورت کنید. آزمایش A1C را اساس توصیه پزشک در فاصله های زمانی مرتب (معمولاً هر ۱ تا ۲ سال یکبار) تکرار کنید.

اگر شما علائمی ندارید اما نتیجه آزمایش A1C شما نشان دهنده ابتلا به پیش دیابت یا دیابت است، آزمایش بعدی را در یک روز دیگر برای تأیید نتیجه اولیه تکرار نمایید.

اگر آزمایش A1C نشان دهنده ابتلای شما به بیماری دیابت است پزشک داروهای مناسب را تجویز می کند و توصیه‌ های لازم به جهت شروع درمان به شما پیشنهاد خواهد کرد.

اگر مبتلا به بیماری دیابت باشید، آزمایش A1C را برای دو بار در سال انجام دهید و در صورتی که داروهای شما تغییر کرد و یا در طول این مدت به بیماری‌ های دیگری مبتلا شدین درباره تعداد دفعات تکرار این آزمایش در طی سال، با پزشک خود حتما مشورت کنید.

حتما توجه کنید که با انجام دادن چکاپ کامل مردان یا زنان هم قند خون برای شما مشخص می شود و از خطر بروز بیماری دیابت در امان می مانید.

 

شاید برای شما سوال باشد که چه ارتباطی بین آزمایش HbA1C و سن افراد وجود دارد؟

غلظت HbA1c در خون با افزایش یافتن سن افراد زیاد می‌ شود و به همین خاطر بیماری دیابت و پیش دیابت هم در گروه‌ های سنی بالاتر شیوع بیشتری دارد. بر حسب مطالعات آماری انجام شده، ۳ درصد از افراد بالغ ۱۸ تا ۴۴ سال مبتلا به بیماری دیابت هستند و در بزرگ ‌سالان ۴۵ تا 64 این نسبت به ۱۲.۴ درصد می ‌رسد. در گروه سنی  ۶۵ تا ۷۵ سال مقدار شیوع دیابت ۲۱.۴ درصد و در افراد سالخورده بزرگ تر از ۷۵ سال حدود ۲۱.۸ درصد می باشد.

در ارتباط با کسانی که مبتلا به پیش دیابت هستند هم طبق آمار CDC حدود ۲۴.۳ درصد از افراد ۱۸ تا ۴۴ سال به پیش دیابت مبتلا می باشند در حالی‌که در کسانی که ۴۵ تا ۶۴ سال این نسبت ۴۱.۷ درصد می باشد. همان گونه که آمار نشان می دهد با افزایش سن خطر ابتلا به پیش دیابت و دیابت هم افزایش می ‌یابد و این موضوع از سن ۴۵ سالگی به بعد محسوس‌تر خواهد شد.

 

A1C نرمال چقد است و قند خون سه ماهه باید چه مقدار باشد؟

اندازه نرمال HbA1C در خون افراد باید کم ‌تر از ۴۲ میلی مول در مول باشد. اگر این اندازه بین ۴۲ تا ۴۷ میلی مول در مول باشد در این شرایط شما در خطر مبتلا شدن به بیماری دیابت خواهید بود. اگر نتیجه آزمایش شما، میزان بیشتر از ۴۸ میلی‌مول در مول را نشان داد به این معنی است که شما به بیماری دیابت مبتلا هستید.

بیشتر افراد هر سه تا شش ماه یکبار این آزمایش را انجام خواهند داد. آزمایش HbA1C در بارداری هم برای خانم های باردار تجویز می‌شود. همچنین انجام دادن این آزمایش در دوره های زمانی مشخص به جهت مدیریت قند خون افراد ابتلا به بیماری دیابت هم ضروری خواهد بود.

 

دلیل بالا بودن مقدار HbA1C در آزمایش خون به چه معنی است؟

برخی از عوامل خطر احتمال بالا رفتن قند خون و مبتلا شدن به بیماری دیابت را زیاد می کند. از دلیل های خطر ابتلا به بیماری دیابت و بالا بودن مقدار HbA1C در آزمایش خون سابقه های خانوادگی فرد، BMI بالای ۲۵، سابقه فشار خون بالا، سابقه بیماری های قلبی و انجام ندادن فعالیت بدنی می توان بیان کرد.

 

علایم های بالا بودن HbA1C در آزمایش خون

نشانه هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) در واقع بالا بودن HbA1C در نتیجه آزمایش در شخص مبتلا به بیماری دیابت به آهستگی نشان داده می شود. در برخی موارد، تا وقتی که سطح قند خون خیلی بالا نباشد، ممکن است هیچ گونه نشانه ای وجود نداشته باشد اما در صورت بروز علائم، علایم شایع بالا بودن HbA1C در نتیجه آزمایش به شکل زیر خواهد بود:

افزایش یافتن تشنگی و خشکی در دهان

تکرار در ادرار

خستگی

تاری در دید

کاهش وزن به صورت ناخواسته

مبتلای پی در پی به عفونت ‌هایی مثل برفک، عفونت مثانه و عفونت‌ های پوستی

اگر هر یک از موارد بالا را در خود حس کردید، به پزشک مراجعه نمایید. با داشتن این علائم پزشک آزمایش HbA1C را برای بررسی کردن وضعیت قند خون شما تجویز می‌کند.

 

آزمایش HbA1C با آزمایشگاه بیمارستان رسالت

مجموعه آزمایشگاه بیمارستان رسالت با مجهزترین و مدرن‌ترین تجهیزات آزمایشگاهی در شهر تهران همواره بهترین خدمات آزمایشاهی را زیر نظر بیمه به شما ارائه می کند.

 

مقالات بیشتر: 

آزمایش ادرار در منزل / آزمایش شیشه

آزمایش ایدز فوری /  آزمایش آلرژی

آزمایشات طب کار / تست RAST 

تومورمارکر

مواد بیوشیمیایی با بدخیمی تومور در ارتباط می باشند و قابل اندازه‌گیری هم هستند. این مواد به واسطه سلول ‌های تومور یا به واسطه خود بدن در پاسخ به سلول‌های تومور تولید می‌شوند. در حقیقت تومورمارکر ماده ای است که در خون، ادرار و یا در برخی از بافت های بدن وجود دارد که وقتی فرد به بیماری سرطان مبتلا می شود می‌تواند زیاد شود. هر چند افزایش مقدارسطح تومورمارکرهای متفاوت می‌تواند نشان‌دهنده سرطان باشد با این حال برخی از آن ها در شرایط غیر سرطانی هم مشاهده می شوند.

تومور مارکرها انواع مختلفی دارند. برخی فقط در یک نوع از سرطان قابل مشاهده هستند و گروهی دیگر هم ممکن است در انواع متفاوتی از سرطان ها پیدا شوند. افزایش مقدار تومور مارکرها به تنهایی در تشخیص سرطان کافی نمی باشد بلکه همراهی آن ها با انجام دادن اعمال تخصصی مانند ماموگرافی٫ سونوگرافی٫ سی‌تی‌اسکن می‌توانند یک آزمایش تشخیصی حساب شود. هر چند که آزمایش تشخیصی تعیین کننده باید با روش های نمونه ‌برداری و یا بیوپسی انجام شود. با این حال از تومورمارکرها می توان به جهت غربالگری و تشخیص زود سرطان، تعیین مقدار پیشرفت، نظارت بر نحوه درمان و یا تشخیص بازگشت مجدد سرطان استفاده شود.

 

CEA در انجام آزمایش خون چیست؟

برای پاسخ به این سوال مهم است که اطلاعاتی در مورد آن بدانید. آزمایش CEA به جهت شناخت و کنترل بیماری سرطان انجام می شود. افزایش CEA می‌تواند دلیل های مختلفی داشته باشد. التهاب کولیت، التهاب لوزالمعده، سرطان کبدی، سرطان معده، سرطان سینه، سرطان ریه، سرطان لوزالمعده، سیگار کشیدن و سیروز کبدی از دلایل شایع افزایش یافتن cea در آزمایش خون به حساب می آیند.

CEA، تومورمارکری است که قبل از تولد در دستگاه گوارشی جنین هم تولید می‌شود و به بالاترین مقدار می ‌رسد، اما سریعا بعد از تولد روند کاهشی پیدا می‌کند. هرچه نوزاد شخص بزرگتر می شود سطح این تومورمارکر هم کم می شود، با این تعریف افزایش CEA می‌تواند نشان مبتلا شدن به سرطان، رشد بیماری و متاستاز مجدد سرطان باشد. البته این تومورمارکر در افراد سیگاری هم مقدار افزایشی و بحرانی را نشان خواهد داد. در هر صورت این آزمایش برای تشخیص دادن، کنترل کردن روند درمان و اطلاع از متاستاز انواع سرطان کاربر دارد.

CEA بالا در همه حال نشانه سرطان نخواهد بود؛ گاهی وقت ها خونریزی شدید، عفونت های پوستی، خون مردگی هایی در زیر پوست و احساس غش هم می‌توانند از دلایل افزایش سطح CEA باشند.

 

بررسی آزمایش خون CEA

آنتی ژن CEA یا Carcinoembryonic پروتئینی است که به اندازه طبیعی در بافت ‌های گوارشی جنینی که در داخل رحم مادر است هم تولید می ‌شود، در نتیجه تا هنگامی که جنین در داخل رحم مادر است وجود این آنتی ژن خطری برای او نخواهد داشت. زمانی که کودک متولد شد، سطح CEA قابل اندازه گیری نیست.

در حالت طبیعی هرچقدر سن افراد زیاد شود سطح CEA هم باید کم شود. اما مشخص شده که کسانی که به سرطان روده بزرگ و سرطان کارسینوماها (سرطان کیسه صفرا، سرطان کبد، سرطان لوزالمعده و سینه) مبتلا هستند این آنتی ژن را در خون خود دارند. البته این تومورمارکر در آزمایش های افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو، دیورتیکولیت و سیروز کبدی هم قابل مشاهده است. با استفاده کردن از اندازه‌گیری های سطح این آنتی ژن می‌توان قبل از پیشرفت زیاد بیماری از وجود داشتن سرطان هایی مثل سرطان سینه آگاه شد. البته با کمک آزمایش CEA و بررسی کردن و تفسیر دقیق آن توسط پزشک متخصص بر مراحل درمان بیماری و کنترل کردن وضعیت آن هم تسلط و اطلاعات بیشتری پیدا کند.

این آزمایش هم در قبل و هم در بعد درمان انجام می شود و پزشک نتیجه دو تا آزمایش را با هم مقایسه می کند. چنانچه بعد از انجام درمان هم این تومورمارکر در آزمایش مشاهده شود، به این معنی است که سرطان برگشته و درمان نتیجه ای در پی نداشت.

در حقیقت مهم ترین کاربردی که این تومورمارکر برای متخصصین و بیماران مبتلا به سرطان خواهد داشت این است که خیلی زود عود و پیشرفت سرطان را تشخیص دهند و از متاستاز بیشتر سرطان جلوگیری نمایند.

 

آزمایش CEA  چه وقتی برای بیماران تجویز می ‌شود؟

CEA نوعی از آنتی ژن گلیکوپروتئینی می باشد. بررسی کردن سطح این آنتی ژن هنگامی در آزمایش خون برای فرد درخواست می‌شود که فرد مشکوک به سرطان است یا روند درمان بیماری او در کنترل قرار گرفته است. این آزمایش معمولا هنگامی توسط پزشک درخواست می ‌شود که بیمار مبتلا به سرطان کولون است و علائمی که در ادامه گفته می شود در بیمار دیده شد:

کم شدن وزن بدون هیچ دلیل

حس ضعف جسمانی

احساس خستگی داشتن با وجود استراحت به اندازه کافی

مشاهده شدن خون در مدفوع فرد

احساس گرفتگی، نفخ و درد داشتن در قسمت های شکمی

تغییر کردن رنگ و ظاهر مدفوع فرد

کنترل در روند درمان بیماری سرطان

تست cea اندازه‌ گیری کردن مقدار آنتی‌ ژن کارسینوامبریونیک است. Cea به صورت طبیعی و نرمال مقدار آن باید کمتر از ۵ ng/mL باشد و در غیر این صورت مقدار آن بحرانی خواهد بود.

 

چرا از آزمایش های نشانگر تومور استفاده می شود؟

در کنار دیگر آزمایش ‌ها، آزمایش‌ های نشانگر تومور به پزشکان در تشخیص دادن سرطان و توصیه یک برنامه درمانی برای شخص می تواند کمک کننده باشد. دلایل، وقت و تعداد دفعه های انجام دادن این آزمایشات از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. از این آزمایش ها برای کمک به غربالگری انواع خاصی از سرطان در کسانی با خطر بالای بیماری پس از بروز علائم و نشانه ها خیلی کم استفاده می شود؛ اما پزشکان بیشتر از آزمایش ‌های نشانگر تومور برای موارد که در زیر گفته می شود استفاده می‌کنند:

پزشک تصمیم بگیرد که کدام درمان یا ترکیبی از درمان ها برای نوع خاصی از سرطان بهترین نتیجه را می دهد

مطلع شود که یک درمان به چه میزان مفید است

شانس بهبود یافتن فرد را پیش بینی نماید

پیش بینی کند که احتمال بازگشت سرطان بعد از درمان چقدر خواهد بود و وقتی بیماری مجددا بازگشت آن را پیدا کند

 

آیا انواع متفاوتی از تومور مارکرها وجود دارند؟

انواع متفاوتی از نشانگرهای تومور برای انواع مختلف از سرطان ها وجود دارند. بعضی از نشانگرهای تومور فقط با 1 نوع سرطان در ارتباط هستند. دیگر نشانگرهای تومور با بیشتر از 1 سرطان ارتباط دارند. با این شرایط، خیلی از سرطان ها هیچ کدام از نشانگر تومور شناخته شده را ندارند، به همین دلیل انجام آزمایش نشانگر تومور ممکن است گزینه ای خوبی برای آن ها نباشد.

 

محدودیت های آزمایش تومور مارکر چیست؟

آزمایش ‌های نشانگر تومور می‌توانند اطلاعات مفید زیادی را ارائه کنند، اما بی‌خطر هم نیستند. تنها به این خاطر که یک شخص نشانگرهای تومور دارد، همیشه به این معنی نخواهد بود که سرطان وجود دارد یا مجددا عود کرده است. شرایطی غیر از سرطان هم جود دارند که می توانند مقدار سطح نشانگر تومور را زیاد کند. دیگر محدودیت ها شامل:

تومور مارکرها این قابلیت را دارند که در طول زمان سطح آن ها بالا و پایین بروند و اندازه گیری آنها را دشوار می کند.

سطح تومورساز ممکن است تا وقتی که سرطان پیشرفته نکرده است، زیاد نشود.

بعضی از سرطان ‌ها نشانگرهای توموری را که با آزمایش‌ های الان یافت می ‌شوند، نمی‌ سازند.

 

آزمایش های نشانگر تومور به چه صورت انجام می شود؟

3 روش وجود دارد که پزشک می تواند نشانگرهای تومور را در افراد آزمایش نماید:

آزمایش خون

آزمایش ادرار

بیوپسی

نمونه ای از خون یا ادرار افراد برای انجام تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. اگر با روش بیوپسی انجام شود، پزشک شما مقدار کمی از بافت را که به واسطه پاتولوژیست در زیر میکروسکوپ بررسی خواهد شد، برمی ‌دارد. گاهی ممکن است لازم باشد آزمایش های نشانگر تومور خود را مجددا تکرار نماید، به این دلیل که سطوح نشانگر تومور شما می تواند در طی گذشت زمان تغییر کند. ما مراجعه به آزمایشگاه تخصصی آزمایشگاه بیمارستان رسالت را به شما پیشنهاد می کنیم. آزمایشگاه بیمارستان رسالت از کادری مجرب و تجهیزات پیشرفته برخوردار است برای اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.

 

مقالات بیشتر:

آزمایش آنلاین / آزمایش روتین

آزمایش سل / آزمایش در منزل

نتیجه آزمایش غربالگری / آزمایش غربالگری

هموگلوبین A1c

کسانی که دچار بیماری دیابت هستند برای اندازه‌گیری مقدار قند خون به آزمایش ادرار یا خراش روزانه انگشت وابسته می باشند. آزمایش A1C هموگلوبین بسیار دقیق است و در هر لحظه قابل انجام است.

 

آزمایش A1C هموگلوبین چسیت؟

آزمایشات A1C مقدار هموگلوبین خون که گلوکز به آن متصل است (قند خون) را مورد بررسی و سنجش قرار می‌دهند. این آزمایش ‌ها مقدار متوسط قند خون را در سه ماه گذشته نشان می دهند.

در حقیقت افراد مبتلا به  بیماری دیابت به جهت اندازه‌گیری مقدار کلی کنترل قند خون محدودیت زیادی دارند. این امر نشان دهنده این است که قند خون با توجه به زمان روز، مقدار فعالیت و حتی تغییرات هورمونی می‌تواند خیلی متفاوت باشد. بعضی از  افراد ممکن است در ساعت 3 صبح قند خون آن ها بالا باشد و از آن بی اطلاع باشند.

قند خون ناشتای در حالت طبیعی نمی‌تواند احتمال بیماری دیابت نوع 2 را رد کند. به همین خاطر است که الان آزمایش A1C به جهت تشخیص و غربالگری پیش‌دیابت و دیابت کاربرد دارد. از آنجایی که آزمایش A1C به ناشتا بودن افراد نیازی ندارد، می تواند در هر ساعت از شبانه روز به عنوان قسمتی از غربالگری کلی خون انجام شود.

 

هدف از اندازه گیری مقدار Hb A1c

هموگلوبینA ، بخشی از گلبولهای قرمز خون است که وظیفه آن انتقال دادن اکسیژن به سلول ها و بافتهای بدن است. در کسانی که قند خون آنها زیاد شده باشد ، مقداری از قند خون (با توجه به شدّت افزایش قند خون) به این هموگلوبین متصل می شوند. به این نوع از هموگلوبین که با قند خون ترکیب شده ، به اصطلاح هموگلوبین A1c می گویند.

 

نحوه انجام دادن آزمایش HbA1C

زمانی که قند وارد جریان خون شما شد، به هموگلوبین می چسبد. همه افراد به طور طبیعی مقداری قند متصل به هموگلوبین دارند، اما کسانی که سطح قند خون آن ها بالاتر است، قند بیشتری نیز به هموگلوبین آن ها متصل است.

در آزمایشگاه یک کارشناس از رگ بازوی افراد  نمونه خون می گیرد. بعد  از وارد کردن سوزن، مقدار کمی از خون  در یک لوله آزمایش جمع آوری می شود.

در آزمایش A1C درصد گلبول های قرمز خون را که با هموگلوبین پوشیده شده با قند دارند به کمک دستگاه هایی اندازه گیری می شوند.

 

تفسیر کردن آزمایش Hb A1C

محدوده نرمالی که در ادامه بیان می کنیم برای راهنمایی شما می باشد و چیزی که برای شما طبیعی خواهد بود به وضعیت سلامت، سن و عوامل دیگر وابسته است و پزشک می تواند تشخیص دهد که چه مقداری برای شرایط شما حالت طبیعی است.

عدد نرمالی که معمولا استفاده می شود مانند :

نرمال: A1C زیر 5.7٪

پیش دیابت: A1C بین 5.7٪ تا 6.4٪

بیماری دیابت: 6.5٪ یا بالاتر

 

دلایل اثر گذار در نتایج آزمایش HbA1C

دلایل زیادی می‌توانند موجب به وجود آمدن نتایج کاذب A1C در آزمایش خون شما شوند، مانند :

نارسایی های کلیه، بیماری های کبدی و یا کم خونی شدید

بعضی از داروها مثل داروهای HIV

مصرف کردن مواد مخدر

از دست دادن خون و یا اهدای خون

اگر هر کدام از این دلایل ذکر شده در مورد شما وجود دارد، موضوع را حتما با پزشک در میان بگذارید.

 

رژیم غذایی مناسب به جهت کاهش HbA1C در آزمایش خون

هدف مهم از آزمایش A1c برای این است که جواب آزمایش کمتر از 7٪ باشد. با رسیدن جواب آزمایش به رنج نرمال HbA1C در آزمایش خون HbA1C و گام برداشتن تاثیر گذار برای کاهش A1c، احتمال خطر عوارضی مثل آسیب های عصبی، مشکلات چشمی و بیماری قلبی را خیلی زیاد کاهش می‌ دهد. اما سوال این است که چگونه به این هدف دست پیدا کنیم؟ در این بخش از مقاله سایت آزمایشگاه رسالت تهران چند نکته بسیار مهم علاوه ‌بر مصرف داروهای تجویز شده پزشک برای کاهش قند خون توصیه می‌شود:

لوازم جدیدی برای آشپزخانه خود خریداری کنید. ترازوی دیجیتال برای آشپزخانه و فنجان‌ های رژیمی در مشخص شدن سهم هر ماده غذایی به شما کمک می ‌کند چون به این دلیل که اگر بیشتر از نیاز بدن خود غذا میل کنید، قند خونتان افرایش می یابد. کنترل کردن وعده ‌های غذایی یک راه بسیارخوب برای کاهش سطح A1c حساب می ‌شود.

غذاهایی که دارای کربوهیدرات هستند را هوشمندانه و با حساسیت بیشتری میل کنید به این دلیل که کربوهیدرات ‌ها اثر مستقیم بر مقدار قند خون دارند. اگر کربوهیدرات ‌های نشاسته ‌ای را خیلی زیاد و همیشگی مصرف کنید، عدد A1c شما افزایش خواهد یافت. به همین دلیل، در انتخاب کردن نوع کربوهیدرات‌ ها و مقدار مصرف آن‌ ها با پزشک خود حتما مشورت کنید.

کارشناسان تغذیه به کسانی که به بیماری دیابت مبتلا هستند توصیه می‌ کنند که نصفی از بشقاب خود را با سبزیجات دارای نشاسته کم مثل هویج، کدو سبز یا گوجه فرنگی پر کنند. یک چهارم بشقاب خود را هم به پروتئین کم چرب مثل مرغ یا توفو اختصاص دهند و یک چهارم باقی مانده دیگر را به غلات کامل مثل برنج قهوه‌ای یا کینوآ اختصاص دهند.

 

چه دلایلی ریسک ابتلا به بیماری دیابت را زیاد می کند؟

دلایل زیادی وجود دارند که می‌توانند ریسک ابتلا به بیماری دیابت را برای افراد افزایش دهند مانند:

دلایل ژنتیکی و پیشینه خانوادگی شخص

 عفونت های ویروسی و یا باکتریایی

بیماری‌ های خود ایمنی بدن

سندروم تخمدان پلی‌کیستیک برای خانم ها. هنگامی که بدن در مقابل انسولین مقاومت نشان داد، زمینه برای مبتلا شدن به دیابت نوع دو فراهم می ‌شود.

سندروم کوشینگ. در این نوع از بیماری، هورمون کورتیزل به مقدرا خیلی زیاد در بدن ترشح می شود و سطح قند خون در بدن زیاد می شود.

بیماران مبتلا به گلوکاگونما. در این بیماری بین اندازه انسولین و گلیکوژن تعادلی وجود ندارد. این کار ریسک ابتلا به دیابت را زیاد می کند.

 

بالا بودن HbA1C خطر مبتلا شدن به چه بیماری‌ هایی را افزایش می‌ دهد؟ 

اگر در نتیجه آزمایش HbA1C، نشان دهد که تعداد گلبول ‌های قرمز آغشته به قند در خون از حد نرمال و طبیعی آن بالاتر باشد و این شرایط برای مدتی ادامه داشته باشد زمینه برای به وجود آمدن بیماری‌ های خطرناک فراهم می ‌شود. از این بیماری ‌ها می‌توان به مواردی که در ادامه مقاله بیان می کنیم اشاره کرد:

۱)کتواسیدوز دیابتی DKA)) : در این حالت از بیماری بدن شروع به تجزیه چربی می ‌کند و بیمار را در کمای دیابتی می تواند فرو ببرد. این حالت در بیمارانی که دیابت آن ‌‌ها در شرایط وخیم است مشاهده می ‌شود.

۲) حالت قند خون هیپراسمولار HHS)):  در این اختلال بدن سعی می کند از طریق دفع کردن زیاد آب بدن، قند اضافه را دفع کند به همین خاطر شخص با خشکی و کمبود آب مواجه می ‌شود. این اختلال می تواند آسیب به بعضی از اندام‌ ها مثل کلیه، رگ ‌ها و چشم را همراه داشته باشد. بیمارانی با این شرایط رو به رو می‌ شوند که شرایط آن‌ ها وخیم نیست اما برای زمان طولانی مثلأ چندین سال به بیماری دیابت مبتلا هستند.

 

خطرات انجام آزمایش HbA1C چیست؟

انجام دادن آزمایش HbA1C که در حقیقت یک نوع آزمایش خون است خطر خیلی کمی به همراه دارد. ممکن است در نقطه ورود سرسوزن در پوست به جهت خون‌ گیری، درد کم یا کبودی مختصری داشه باشید، اما این علائم گذرا هستند و خیلی سریع از بین می‌ روند. همچنین ممکن است مثل دیگر آزمایش های خون، فشار خون شما به صورت موقتی کم شود که ممکن است موجب سرگیجه موقتی شوید. اگر چنین حالتی برای شما پیش آمد بر روی صندلی بنشینید و یک لیوان آب میوه شیرین میل کنید.

 

تست ‌های مکمل آزمایش HbA1C

اگر نتیجه آزمایش HbA1C بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است آزمایش A1C تکرار شود و یا آزمایش دیگری یعنی تحمل گلوکز خوراکی (OGTT)  یا آزمایش FBS برای تایید شذن تشخیص اولیه برای فرد تجویز شوند. شما همشهریان عزیز تهرانی برای انجام آزمایش هموگلوبین A1c به آزمایشگاه مجهز بیمارستان رسالت تهران مراجعه نمایید.

 

مقالات  بیشتر:

a1c / STD

تست RAST / آزمایش ایدز فوری

آزمایش هپاتیت فوری / علائم hpv در مردان