علائم hpv در زنان: ویروس پاپیلوم انسانی خانواده ای از ویروس ها است که از بیش از دویست ژنوتیپ ویروسی تشکیل شده است. بیشتر HPV ها باعث ایجاد ضایعات خوش خیم می شوند، مانند زگیل هایی که روی پوست (دست ها، پاها یا صورت) و زگیل ها یا پاپیلوم هایی که غشاهای مخاطی دستگاه تناسلی و دهان را تحت تاثیر قرار می دهند. اکثر عفونت های HPV تناسلی خود به خود بهبود می یابند. با این حال، درصد کمی، اگر درمان نشود، می تواند به آرامی به سمت یک فرم تومور تکامل یابد. سرطان دهانه رحم در واقع تقریباً همیشه با وجود HPV مرتبط است.

عفونت HPV چیست؟

عفونت ویروس پاپیلومای انسانی بسته به نوع و خانواده ای که سویه ویروسی که با آن در تماس هستید، اثرات بسیار متفاوتی دارد. به طور کلی، ویروس با بهره برداری از سلول های پوست و غشاهای مخاطی تکثیر می شود و باعث رشد بیش از حد (هیپرپلازی) می شود که باعث تشکیلات معمولی می شود: زگیل ها و پاپیلوم های پوست و غشاهای مخاطی. اغلب اینها ضایعات توسط لایه ای از کراتین (هیپرکراتوز) که نمونه ای از انواع عفونت است پوشیده شده است.

خطرناک ترین انواع HPV، با این حال، آنهایی هستند که باعث ضایعات با تکامل بدخیم در دستگاه تنفسی فوقانی - حنجره، حلق، زبان، لوزه ها، کام، بینی - یا در اندام تناسلی مرد و زن - ، آلت تناسلی و کیسه بیضه و، پرینه، واژن، رحم و دهانه رحم می شوند.

ویروس های HPV که مسئول عفونت اندام های تناسلی هستند، به طور خاص به دو گروه مختلف تقسیم می شوند: خطر انکوژنیک کم و خطر انکوژن بالا. کسانی که در معرض خطر انکوژنیک پایین هستند (شایع ترین ژنوتیپ های HPV ، 6 و 11) باعث ضایعات تناسلی با ظرفیت کاهش یافته برای تکامل بدخیم یا ظرفیت بالا برای پسرفت خود به خود می شوند.

آنهایی که در معرض خطر انکوژنیک بالا هستند 14 ژنوتیپ (16 ، 18، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 56، 58، 59، 66، 68) هستند و پیشرفت ضایعات به تومور را تعیین می کنند.

عفونت HPV به ویژه در زنان شایع است جوانان و حدود 80 درصد از افراد فعال جنسی حداقل یک بار در طول زندگی خود به آن مبتلا می شوند. کمتر از 1% از افراد آلوده به یک نوع HPV با خطر انکوژنیک بالا دچار ضایعات نئوپلاستیک می شوند و تمام تغییرات سلولی ناشی از ویروس های HPV را می توان به موقع درمان کرد. اگر عفونت سال‌ها در دهانه رحم ادامه داشته باشد، ممکن است تومور ایجاد شود، اما این یک پیشرفت بسیار نادر در سن زیر 30 سال است: بدن در واقع در بیش از 90 درصد موارد قادر به مبارزه با ویروس است، در حالی که اگر تغییرات در غشاهای مخاطی به تومور تبدیل شود، این روند بسیار کند خواهد بود (4-10 سال).

 

علل عفونت HPV (ویروس پاپیلوما) چیست؟

عفونت تناسلی ویروس پاپیلومای انسانی اساساً از طریق رابطه جنسی منتقل می شود: در واقع یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است. پذیرفته شده است که انتقال می تواند با تماس فیزیکی نیز رخ دهد، سلول های ویروسی فعال هستند و در صورت وجود پارگی، بریدگی یا ساییدگی در پوست و/یا غشاهای مخاطی سبب عفونت میشوند. به طور کلی، خطرناک ترین عفونت های دستگاه تنفسی یا حفره دهان از طریق رابطه جنسی دهانی، از طریق تماس بین مخاط دهان و دستگاه تناسلی منتقل می شود. افرادی که سیستم ایمنی بدنشان آسیب پذیرتر است، بیشتر در معرض خطر ابتلا هستند. با فرکانس بسیار کمتر، عفونت می‌تواند در برخی محیط‌ها مانند دوش‌های عمومی، استخرهای شنا، اتاق‌های رختکن، از طریق تماس با سطوح یا حوله‌هایی که قبلاً توسط ناقلین عفونت استفاده می‌شد، ایجاد شود.

 

در موارد زیرخطر سرایت و عفونت افزایش می یابد:

وجود همزمان عفونت های مقاربتی؛

سیستم ایمنی ضعیف؛

چاقی؛

رژیم نامتعادل؛

دود سیگار.

 

علائم عفونت HPV (ویروس پاپیلوم) چیست؟

علائم ویروس پاپیلومای انسانی بسته به نوع عفونت متفاوت است. به طور کلی، شایع ترین علائم عفونت زگیل است (زگیل معمولی، زگیل کف پا، زگیل تناسلی). زگیل تناسلی می تواند در ناحیه تناسلی خارجی، داخل واژن، اطراف یا داخل مقعد و روی پرینه (ناحیه پوستی بین فرج و مقعد) قرار گیرد. این ضایعات به صورت ضایعات کوچک ظاهر می شوند که گاهی اوقات به صورت خوشه ای با شکلی شبیه گل کلم قرار می گیرند. در موارد دیگر ضایعات مسطح هستند و تمایل به گروه بندی برای ایجاد پوشش حجیم دارند.

اکثر ضایعات ناشی از HPV بدون علامت هستند، اما در برخی موارد، زگیل ممکن است هنگام لمس لباس زیر باعث ناراحتی و خارش شود.

سویه‌های پرخطر HPV که باعث ایجاد سرطان در ناحیه تناسلی می‌شوند، خود را از طریق زگیل نشان نمی‌دهند، بلکه از طریق تغییرات بدون علامت در سلول‌ها (سیتولوژیک) و بافت‌ها (بافت‌شناسی) تأثیرگذار بر غشاهای مخاطی تناسلی (معمولاً گردن رحم) ظاهر می‌شوند. این موارد فقط از طریق تست پاپ یا سایر تست های تشخیصی سطح II مانند ولووسکوپی، کولپوسکوپی یا اسکوپی حفره دهان قابل تشخیص هستند.

 

مقالات مرتبط:

تشخیص HPV با ازمایش ادرار

مراکز انجام HPV در تهران

زگیل تناسلی مردان

آزمایش زگیل تناسلی فوری

 

چگونه از عفونت HPV (ویروس پاپیلوما) جلوگیری می شود؟

برای جلوگیری از عفونت HPV مهم است که چند قانون ساده را به خاطر بسپارید. اگر به مکان‌های مشترک مانند رختکن یا استخر سر می‌زنید، پاهای خود را تمیز و خشک نگه دارید و همیشه کفش یا دمپایی بپوشید و از وسایل یا حوله مشترک استفاده نکنید. برای جلوگیری از انتشار زگیل از دست ها به دهان، نباید ناخن های خود را بجوید.

انتقال زگیل تناسلی را می توان با کاهش روابط پرخطر، بی بند و باری یا گاه به گاه و همیشه استفاده از کاندوم کاهش داد. با این حال، به همان اندازه که استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی اساسی است، باید به خاطر داشت که احتمال سرایت را کاهش می دهد، اما از بین نمی برد، زیرا نمی تواند نواحی تماس را کاملاً بپوشاند. بنابراین، در پیشگیری از سایر بیماری های مقاربتی بسیار مفید است، از همه لحاظ نمی توان آن را ابزاری برای پیشگیری از عفونت HPV در نظر گرفت.

تنها راه واقعی پیشگیری، واکسیناسیون است. واکسن پیشگیری از عفونت HPV بیش از 25 سال است که در دسترس است و از دهانه رحم در برابر تهاجمی ترین سویه های HPV از نظر سرطانی و از عفونت سویه های کم خطر عفونی تر محافظت می کند. سال‌هاست که تجویز واکسیناسیون برای نوجوانان هر دو جنس در برنامه واکسیناسیون اجباری/توصیه‌شده در تمام کشورهای غربی گنجانده شده است.

آخرین نسل واکسن HPV از سرایت سویه های HPV مسئول تقریباً 100 درصد تومورها جلوگیری می کند. این واکسن حاوی ذرات ویروسی یا کل ویروس های ضعیف شده یا غیرفعال نیست، بلکه حاوی پروتئین هایی است که هدفشان تحریک پاسخ ایمنی است. بنابراین از آنجایی که حاوی مواد ژنتیکی نیست، نمی تواند عفونتی در  سلول ها ایجاد کند  .اثربخشی آن به تجویز قبل از تماس بدن با HPV بستگی دارد، بنابراین معمولاً قبل از شروع فعالیت جنسی تجویز می شود.

واکسنی که امروزه تجویز می شود، واکسن گارداسیل 9 غیر ظرفیتی است که در برابر تایپ های 6، 11، 16، 18، 31، 33، 45، 52، 58 که مسئول اکثر ضایعات پیش سرطانی آنوژنیتال و دهان هستند، ایمن سازی می کند.

در اکثر کشورها از سال 2018 این واکسن در برنامه واکسیناسیون زنان و مردان گنجانده شده است و واکسیناسیون از 11 سالگی به صورت رایگان انجام می شود. به نظر می رسد مطالعات اخیر استفاده از واکسن را در جمعیت بزرگسال یا افرادی که قبلاً توسط خود ویروس آلوده شده اند تأیید می کند.

در زمان اولین تزریق، واکسن را می توان به عنوان برنامه واکسیناسیون 2 دوز، با دوز دوم 5-13 ماه پس از اولین تزریق، تزریق کرد. از 15 سالگی به بعد، در زمان اولین تزریق، واکسن را می توان با یک برنامه واکسیناسیون 3 دوز، که دومی باید حداقل یک ماه پس از اول و سومی حداقل سه ماه پس از دومی باشد تزریق کرد. چرخه باید در یک دوره یک ساله کامل شود.

برنامه های غربالگری در حال حاضر شامل تست پاپ از سن 25 سالگی هر 3 سال یکبار و تست DNA HPV هر 5 سال از سن 33 سالگی است. به این ترتیب در واقع می توان ضایعات پیش سرطانی را زود شناسایی کرد و به صورت محافظه کارانه و قطعی درمان کرد.

 

تشخیص

تشخیص بالینی عفونت HPV توسط متخصص زنان (در طول معاینه زنان) یا متخصص پوست انجام می شود که وجود ضایعات پوستی یا مخاطی را تشخیص می دهد.

تشخیص تغییرات سیتولوژیکی و/یا بافت‌شناسی (یعنی در سلول‌ها یا بافت‌ها) ناشی از سویه‌های بالقوه انکوژن HPVاز طریق تست پاپ یا با آزمایش‌هایی که می‌توانند حضور DNA ویروسی را آشکار کنند به دست می‌آیند. در صورت لزوم بیوپسی های هدفمند انجام می شود بارگذاری غشاهای مخاطی تناسلی، تحت کنترل یک ابزار خاص (کولپوسکوپ) که امکان تجسم بزرگ‌نمایی بافت‌های مورد بررسی را فراهم می‌کند انجام میشود.

 

درمان ها

در اکثریت قریب به اتفاق موارد، ضایعات ناشی از HPV به لطف عملکرد سیستم ایمنی بدن خود به خود بدون هیچ درمانی در عرض 1 تا 2 سال بهبود می یابند. با این حال، خوب است بدانید که حتی زمانی که زگیل ها ناپدید می شوند، ویروس همچنان می تواند در بدن انسان وجود داشته باشد.

هنگامی که ضایعات باقی می مانند، مداخلات هدفمند بر اساس نوع انجام می شود.

زگیل‌های پوستی را می‌توان با محلول‌های موضعی مبتنی بر مواد اسیدی‌کننده، با کرم‌های ضد ویروسی درمان کرد یا با درمان‌های جراحی موضعی (کورتاژ، دیاترموکاگولاسیون، لیزردرمانی، کرایوتراپی) از بین برد.

زگیل تناسلی معمولاً از طریق دیاترموکاگولاسیون یا لیزر درمانی تبخیر می‌شود یا با کرم‌های مبتنی بر سیستم ایمنی درمان می‌شود.

ضایعات پیش سرطانی دهانه رحم با برداشتن انتخابی دهانه رحم برداشته می شود که هدف از انجام آن علاوه بر حذف کامل ضایعه، حفظ امکانات تولید مثل و توانایی پایان دادن به بارداری است.

در نهایت، در مورد تومورهایی که بر اوروفارنکس تأثیر می‌گذارند، این تومورها با جراحی برداشته می‌شوند، در حالی که تومورهای بزرگتر نیاز به استفاده از شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی دارند.

 

مقالات مرتبط:

تفسیر آزمایش hpv

قیمت آزمایش زگیل تناسلی

هزینه ازمایش زگیل برای مردان

علائم hpv در مردان

بیماری های مقاربتی(STDs)

طبق تعریف،  -STDs بیماری‌های مقاربتی گروه وسیعی از بیماری‌های مسری را تشکیل می‌دهند که در انتقال جنسی شایع و مشترک هستند. بیماری های مقاربتی بر همه افراد تأثیر می گذارد، به ویژه نوجوانان و جوانان. دلایل خطر بالای سرایت برای نوجوانان هر دو جنس را می توان در درصد بالایی از "آزمایش های جنسی"، عدم تمایل خاص به استفاده از کاندوم، و امتناع از این باور که آنها می توانند به این بیماری مبتلا شوند، بازمی گردد. اتفاقی که فقط شامل «دیگران» می شود. در واقع، نوجوانان در معرض خطر عفونت توسط باکتری ها، تک یاخته ها، ویروس ها و غیره هستند. کسانی هستند که فعالیت جنسی محافظت نشده انجام می دهند، چندین شریک جنسی دارند یا با افراد پرخطر رابطه جنسی دارند. بیماری های مقاربتی می توانند منشا باکتریایی، ویروسی، تک یاخته ای و قارچی داشته باشند. فهرست کوتاهشامل: سیفلیس، سوزاک، عفونت کلامیدیا تراکوماتیس، عفونت مایکوپلاسمای تناسلی، هرپس سیمپلکس تناسلی، ویروس پاپیلومای انسانی و عفونت های ویروس نقص ایمنی انسانی، هپاتیت B و C، تریکومونیازیس تناسلی، کاندیدیازیس. سیفلیس از  باکتری ترپونما پالیدوم ناشی می شود و خود را با زخم در اندام تناسلی و غدد لنفاوی متورم نشان می دهد. تشخیص بر اساس داده‌های بالینی- آنامنستیک، شناسایی میکروسکوپی T. ​​pallidum و نتایج تحقیقات سرولوژیکی خاص است. سوزاک که توسط گنوکوک های گرم منفی ایجاد می شود،  ترشحات زرد رنگ و چرکی از مجرای ادرار ایجاد می کند و اغلب با فارنژیت همراه است.

تا به امروز، حدود سی بیماری مقاربتی مختلف وجود دارد که ممکن است با علائم همراه باشد یا نباشد. از جمله: تب، درد در ناحیه تحتانی شکم، ترشحات غیر طبیعی دستگاه تناسلی یا حتی قرمزی و بثورات در ناحیه تناسلی.

با این حال، اکثر بیماری های مقاربتی علائم قابل مشاهده ای ندارند. بنابراین می‌توانیم بدون اینکه بدانیم آلوده شویم، زیرا احساس "بیماری" نداریم. از این رو انجام آزمایش برای محافظت از خودتان بلکه از شرکای خود نیز اهمیت دارد .

پاپیلوما، هرپس :

باکتری های درون سلولی مانند کلامیدیا تراکوماتیس، اوره پلاسما اوره آلتیکوم و مایکوپلاسما هومینیس در ایجاد اورتریت، اپیدیدیمیت و اورکیت بسیار شایع هستند. تبخال تناسلی که بسیار شایع است، به صورت یک یا چند تاول روی واژن یا ناحیه فرج ظاهر می شود. روند عودکننده مزمن تظاهرات بالینی پس از اولین عفونت (عفونت اولیه) خاص این ویروس است. عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌تواند خود را به 3 شکل بالینی نشان دهد: 1) زگیل‌های مسطح و دیسپلازی (که به شروع سرطان دهانه رحم و غده رحم کمک می‌کنند) 2) کندیلوماتا آکومیناتا. 3) اشکال نهفته بدون علامت فقط با بررسی های بیومولکولی و با ذره بین یافت می شود. عفونت های ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) در 80 درصد موارد از طریق جنسی منتقل می شود. خود را با تب، لنفادنوپاتی (غدد لنفاوی متورم) یا با یک عفونت فرصت طلب (مانند ذات الریه و غیره) نشان می دهد. هپاتیت B و C همچنین می توانند از طریق جنسی منتقل شوند و می توانند بدون علامت باشند یا با ایجاد خستگی، تب، یرقان و غیره خود را نشان دهند. .). تریکومونیازیس تناسلی شایع ترین در بین بیماری های مقاربتی است، این یک تک یاخته (انگل) است که باعث واژینیت و اورتریت و به ندرت پروستاتیت و اپیدیدیمیت میشود کاندیدیازیس لزوماً از طریق جنسی منتقل نمی شود، این یک قارچ بسیار شایع در زنان جوان است، اغلب به دلیل کاهش فلور باکتریایی رایج در واژن است، به عنوان مثال پس از درمان آنتی بیوتیکی به دلیل دیگری ظهور می یابد.

اورولوژیست به عنوان یک متخصص در حوزه جنسی و تولید مثل مردان می تواند در دو سطح در بیماری های مقاربتی مداخله کند: انجام یک مداخله پیشگیرانه و یک مداخله درمانی. مداخله پیشگیرانه با فراهم کردن وسایلی برای آگاهی از روش‌های تماس بین پاتوژن‌ها (باکتری‌ها، تک یاخته‌ها، ویروس‌ها و غیره) و سیستم تناسلی، یعنی مفاهیمی در مورد آناتومی دستگاه تناسلی، پویایی جنسی روش‌های پیشگیری از بارداری و آسیب‌شناسی دستگاه تناسلی به مردم ارائه می‌شود. . مداخله درمانی شامل تشخیص و درمان پزشکی و/یا جراحی تظاهرات متعدد دستگاه ادراری تناسلی است که همراه با این بیماری‌های عفونی است.

 

برای مبتلا نشدن به STD چه باید کرد؟

از روابط و اعمال جنسی خطرناک خودداری کنید

کاهش تعداد شرکا

استفاده از کاندوم

همیشه سعی کنید بعد از رابطه جنسی خود را  بشویید.

در صورت عفونت، بلافاصله با متخصص تماس بگیرید و بدون تردید به پزشک اطلاع دهید.

در صورت عفونت، همیشه شریک زندگی خود را مطلع کنید و از او بخواهید ویزیت و درمان توصیه شده را انجام دهد.

 

کشت ادرار

این آزمایشی است که برای تشخیص عفونت های مجرای ادرار و مثانه استفاده می شود. معمولاً صبح ها انجام می شود و پس از شستشوی دقیق اندام تناسلی با مواد شوینده مناسب، ادرار را در یک ظرف استریل جمع آوری می کند. اولین جریان ادرار باید قبل از جمع آوری دور ریخته شود. معمولاً به دنبال میکروب ها و قارچ های رایج می گردند. برخی از مراکز نیز ازمایش اولین جریان ادرار را انجام می دهند که باید در یک ظرف جداگانه جمع آوری شود که در آن جستجو برای مایکوپلاسماهای دستگاه ادراری تناسلی و جستجو با روش PCR برای برخی پاتوژن های مهم مانند Chlamidya trachomatis. گونوکوک  انجام میشود اگر نمونه مورد تجزیه و تحلیل را نمی توان ظرف چند ساعت به آزمایشگاه تحویل داد، توصیه می شود آن را در یخچال با دمای +5 درجه سانتیگراد، یعنی در پایین ترین محفظه ها نگهداری کنید.

مهم: توصیه می شود این آزمایش را حداقل 10 روز پس از آخرین آنتی بیوتیک درمانی انجام دهید.

 

کشت اسپرم

کشت اسپرم شامل تجزیه و تحلیل حضور احتمالی باکتری ها یا سایر میکروارگانیسم های بیماری زا در مایع منی است. به طور معمول، میکروب های رایج و مایکوپلاسماهای دستگاه ادراری تناسلی جستجو می شوند، اما برخی از مراکز نیز تحقیقاتی را با استفاده از روش PCR برای برخی از پاتوژن های مهم مانند Chlamidya trachomatis، Mycoplasma Hominis، Gonococcus، HPV و HSV انجام می دهند. اگر مثبت باشد، گزارش معمولاً با یک آنتی بیوگرام همراه است که نشان می دهد میکروارگانیسم مورد نظر به کدام آنتی بیوتیک حساس تر هستند. نتیجه منفی وجود عفونت را رد نمی کند زیرا موادی در مایع منی وجود دارد آنها می توانند رشد باکتری ها را در آزمایشگاه مسدود کنند.

این آزمایش زمانی ضروری است که بیمار از درد و/یا سوزش در ناحیه پرینه، آلت تناسلی یا بیضه ها رنج می برد. جمع آوری نمونه باید با خودارضایی پس از پرهیز تقریباً 7-5 روزه انجام شود. قبل از جمع‌آوری اسپرم، بیمار باید ادرار کند، پس از آن باید دست‌ها و آلت تناسلی خود را با مواد شوینده بشویید تا صابون خارج شود. ظرف منی باید استریل باشد و می توان آن را در هر داروخانه ای خریداری کرد. فاصله بین جمع آوری اسپرم و تحویل نمونه نباید بیش از سه ساعت باشد.

مهم: توصیه می شود این آزمایش را حداقل 10 روز پس از آخرین آنتی بیوتیک درمانی انجام دهید.

سواب مجرای ادرار

این آزمایشی است که عفونت مجرای ادرار را برجسته می کند. معمولاً به دنبال میکروب‌های رایج، مایکوپلاسماهای دستگاه ادراری تناسلی و کلامیدیا می‌گردند این ازمایش با تکنیک های مختلف، که بدون شک پیچیده ترین آنها تکنیک PCR است انجام میشود. هر نوع میکروب به سواب مخصوص به خود نیاز دارد، بنابراین به طور معمول دو یا سه سواب مختلف به مجرای ادرار وارد می‌شوند که در نتیجه نمونه‌های مجزا مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. آزمایش باید صبح قبل از ادرار یا چند ساعت پس از آخرین ادرار انجام شود و ممکن است کمی آزاردهنده باشد. استفاده از سواب ها توسط خودتان توصیه نمی شود، بهتر است با آزمایشگاه مجهز به پرسنل مسئول نمونه گیری تماس بگیرید.

مهم: توصیه می شود این آزمایش را حداقل 10 روز پس از آخرین آنتی بیوتیک درمانی انجام دهید.

 

تست میرز و استمی

تست Meares and Stamey یک تست تشخیصی دقیق است که برای برجسته کردن و محلی‌سازی عفونت دستگاه ادراری تحتانی استفاده می‌شود.

این تکنیک بر اساس مجموعه ای از چهار نمونه مختلف است:

اولین جریان ادرار (VB1)

جریان متوسط ​​ادرار (VB2)

ترشح پروستات با ماساژ (EPS)

نمونه ادرار پس از ماساژ (VB3)

سپس نمونه های مختلف روی محیط های کشت مختلف قرار می گیرند. وجود باکتری یا لکوسیتوز در VB1 نشان دهنده یورتریت است، در VB2 سیستیت را برجسته می کند، در حالی که در EPS منجر به تشخیص پروستاتیت می شود. اگر در EPS و VB3 وجود باکتری وجود نداشته باشد اما تعداد لکوسیت‌ها زیاد باشد، احتمال التهاب پروستات یا پروستاتیت باکتریایی وجود دارد.

همیشه آسان نیست که دست به کار شوید و از پزشک خود برای غربالگری درخواست کنید. با این حال، مهم است که برای محافظت از خود و جلوگیری از انتقال بیماری آزمایش شوید.

 

شایع ترین بیماری های مقاربتی کدامند؟

از بین سی بیماری مقاربتی موجود، هشت مورد به عنوان شایع‌تر شناخته شده‌اند و چهار مورد از آنها عفونت‌هایی با منشا باکتریایی یا انگلی هستند:

سیفلیس

کلامیدیا

سوزاک

تریکومونیازیس

اگر به سرعت تشخیص داده شوند، این چهار عفونت به راحتی و به سرعت قابل درمان هستند. چهار بیماری مقاربتی باقیمانده منشا ویروسی دارند:

هپاتیت B

ویروس پاپیلوم انسانی

اچ‌آی‌وی

تب خال ناحیه تناسلی

درمان اینها معمولاً دشوارتر است (یا حتی در برخی موارد غیرممکن)

 

چگونه می توانید STD را تشخیص دهید؟

از آنجایی که اکثر بیماری های مقاربتی علائم قابل مشاهده ای ندارند، می توانید بدون اینکه بدانید ویروس، باکتری یا انگل را حمل کنید. بنابراین غربالگری به شما امکان می دهد وضعیت خود را بدانید، در صورت لزوم از مراقبت مناسب بهره مند شوید و از انتقال جلوگیری کنید.

بنابراین بسته به STD مشکوک می‌توان آزمایش‌های غربالگری متفاوتی ارائه کرد: آزمایش خون، معاینه بالینی اندام تناسلی، تجزیه و تحلیل ادرار یا حتی نمونه‌های محلی با استفاده از سواب پنبه. همه این آزمایشات بدون درد هستند و امکان تشخیص سریع را فراهم می کنند.

در پایان این آزمایش‌ها و بسته به نتایج به‌دست‌آمده، بیمار می‌تواند از مراقبت‌های بهینه بهره‌مند شود و در نتیجه خطر انتقال به شرکای خود را کاهش دهد. آزمایش STD می تواند برای بسیاری از افراد ناراحت کننده باشد. اگر احساس خجالت یا شرم دارید، بدانید که جای نگرانی نیست: پزشکانی که این معاینات را انجام می دهند، با تجربه هستند و به نیازهای هر بیمار توجه دارند.

 

برای بیماری های مقاربتی مختلف چه آزمایشی باید انجام شود؟

عفونت های مقاربتی هر کدام نیاز به آزمایش های متفاوتی برای تشخیص آنها دارند. همچنین مهم است که پس از گزارش مخاطره آمیز مدت زمان مشخصی منتظر بمانید تا آزمایش قطعی شود. در اینجا تست های مختلف و زمان انجام آنها آورده شده است:

 HIV: آزمایش خون از هفته ششم پس از رابطه پرخطر، آزمایش سریع یا خودآزمایی از ماه سوم پس از رابطه پرخطر.

سیفلیس: نمونه خون از هفته ششم پس از مواجهه.

سوزاک: آزمایش ادرار یا نمونه برداری از نوک آلت تناسلی در مردان و نمونه از ورودی واژن برای زنان. احتمالا نمونه های رکتوم و گلو. این آزمایشات را می توان از یک هفته پس از گزارش ریسک انجام داد.

هپاتیت :B آزمایش خون 8 هفته پس از رابطه جنسی.

کلامیدیا: آزمایش ادرار یا نمونه برداری از نوک آلت تناسلی مردانه و نمونه از ورودی واژن برای زنان. احتمالا نمونه های رکتوم و گلو توصیه می شود برای گرفتن این نمونه ها 2 هفته پس از مواجهه صبر کنید.

تبخال: معاینه بالینی ضایعات و نمونه برداری از پوست در صورت شک تشخیصی.

HPV: معاینه بالینی (در صورت وجود کندیلوم) یا اسمیر سرویکو واژینال.

واژینیت: سواب واژن. توصیه می شود برای تکمیل آن 6 هفته صبر کنید.

از کجا می توان آزمایش غربالگری دریافت کرد؟

آزمایش‌های غربالگری در بیشتر مواقع توسط پزشک عمومی یا متخصص (متخصص زنان، اورولوژیست) تجویز می‌شود. ماماها همچنین می توانند آزمایش های غربالگری STD را تجویز کنند.

اگر علائمی ندارید اما فکر می کنید که رابطه جنسی خطرناکی داشته اید، در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید.

 

چه زمانی باید آزمایش بدهید؟

در حالی که انجام غربالگری های منظم برای جلوگیری از هرگونه خطر عوارض مهم است و/یا انتقال، شرایط خاص به طور سیستماتیک به آن نیاز دارند:

در صورت برقراری رابطه جنسی محافظت نشده

در شروع بارداری: آزمایش HIV و سیفلیس به شدت توصیه می شود زیرا خطر انتقال بین مادر و فرزندش وجود دارد.

در صورت شک، به یاد داشته باشید که تعداد زیادی از بیماری های مقاربتی به راحتی و به سرعت درمان می شوند. از این رو علاقه به استفاده از تست غربالگری زمانی که شرایط آن را ایجاب می کند، وجود دارد.

به طور کلی، در صورت کوچکترین شک یا علامت هشدار دهنده (درد، خارش، قرمزی) به شدت توصیه می شود با پزشک تماس بگیرید

 

آیا می توانیم غربالگری را بدون نسخه انجام دهیم؟

غربالگری بدون نسخه پزشکی فقط برای برخی از عفونت ها و بیماری های مقاربتی امکان پذیر است که HIV یکی از آنهاست.

اما باید بدانید که بدون نسخه، امکان استفاده از بازپرداخت توسط بیمه سلامت برای برخی از بیماری های مقاربتی غیرممکن خواهد بود.  در صورت مثبت بودن تست، باید به پزشک مراجعه کنید تا بتوانید درمان شوید.

 

عوارض:

غربالگری STD شامل جستجوی بیماری های مقاربتی (STDs) است که امروزه STI عفونت های مقاربتی نامیده می شود. در میان ده ها بیماری مقاربتی موجود، برخی علائم ایجاد می کنند، برخی دیگر اینگونه نیستند. از این رو اهمیت شناسایی آنها به منظور درمان آنها و جلوگیری از عوارض جدی برای برخی از آنهاست.

آزمایش STD بسیار مهم است. اغلب بدون علامت هستند، آنها می توانند علت عوارض مختلفی داشته باشند:

به طور کلی ممکن است درگیری های خاصی ایجاد شود از جمله: درگیری چشم ها، مغز، اعصاب، قلب برای سیفلیس. سیروز یا سرطان کبد برای هپاتیت B؛ پیشرفت به سمت ایدز برای HIV؛

خطر پیشرفت به سمت یک ضایعه پیش سرطانی یا سرطانی برای HPV خاص؛

آسیب لوله، تخمدان یا لگن که ممکن است منجر به عقیمی لوله (به دنبال سالپنژیت) یا حاملگی خارج رحمی (کلامیدیا، گونوکوکی) شود.

انتقال مادر به جنین با آسیب به نوزاد (کلامیدیا، سوزاک، HPV، هپاتیت، HIV)

در نهایت، توجه داشته باشید که تمام بیماری های مقاربتی غشاهای مخاطی را ضعیف می کنند و خطر ابتلا به ویروس ایدز را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند.

 

مقالات بیشتر

قیمت آزمایش زگیل تناسلی

آزمایش ایدز فوری

آزمایش هپاتیت فوری

آزمایش کورتیزول

غربالگری STD چگونه انجام می شود؟

معاینه بالینی می‌تواند به برخی از بیماری‌های مقاربتی اشاره کند، اما تشخیص نیاز به آزمایش‌های بیولوژیکی دارد: سرولوژی از طریق آنالیز خون یا نمونه‌برداری باکتریولوژیک بسته به STI.

غربالگری HIV با آزمایش خون، حداقل 3 ماه پس از رابطه پرخطر در صورت وجود انجام می شود. از تست ترکیبی الایزا استفاده می شود. این شامل جستجوی آنتی بادی های تولید شده در حضور HIV است، و همچنین جستجو برای ذره ای از ویروس، آنتی ژن p24، که زودتر از آنتی بادی ها قابل تشخیص است. اگر این آزمایش مثبت باشد، باید آزمایش دومی به نام وسترن بلات انجام شود تا مشخص شود که آیا ویروس واقعاً وجود دارد یا خیر. فقط این آزمایش تاییدیه می تواند تشخیص دهد که آیا یک فرد واقعاً HIVمثبت است یا خیر. سوزاک گنوکوکی با استفاده از یک نمونه در ورودی واژن برای زنان و در نوک آلت تناسلی مردانه تشخیص داده می شود. ممکن است آزمایش ادرار کافی باشد.

تشخیص کلامیدیا بر اساس نمونه در ورودی واژن در زنان و در مردان، جمع آوری ادرار یا نمونه در ورودی مجرای ادرار است.

غربالگری هپاتیت B نیاز به آزمایش خون جهت انجام سرولوژی می باشد.

تشخیص دادن تبخال با معاینه های بالینی ضایعات معمولی شروع می شود. برای تایید تشخیص، نمونه های سلولی از ضایعات را می توان در آزمایشگاه کشت داد.

ویروس های پاپیلوم (HPV) را می توان در طول معاینه بالینی (در صورت وجود کندیلوم) یا در طی یک اسمیر تشخیص داد. در صورت مثبت بودن، کولپوسکوپی (معاینه دهانه رحم با استفاده از ذره بین بزرگ) با نمونه بیوپسی در صورت شناسایی ناهنجاری توصیه می شود.

واژینیت تریکوموناس به راحتی در معاینه زنان به دلیل علائم مختلف (احساس سوزش فرج، خارش، درد در حین رابطه جنسی) و ظاهر مشخص ترشحات واژن ( فراوان، بدبو، سبز مایل به کف) تشخیص داده می شود. در صورت شک می توان نمونه واژینال گرفت.

تشخیص لنفوگرانولوماتوز ونرئوم نیاز به نمونه برداری از ضایعات دارد.

عفونت های مایکوپلاسما را می توان با استفاده از نمونه موضعی تشخیص داد.

این آزمایش‌های بیولوژیکی مختلف را می‌توان توسط پزشک معالج یا متخصص (متخصص زنان، اورولوژیست) تجویز کرد.

چه زمانی باید آزمایش STD بدهید؟

غربالگری STD ممکن است برای علائم مختلف تجویز شود:

ترشحات واژن غیرمعمول در رنگ، بو، مقدار؛

سوزش و التهاب در ناحیه تناسلی؛

اختلالات ادراری: مشکل در ادرار کردن، درد هنگام ادرار کردن، میل مکرر به ادرار کردن.

درد هنگام مقاربت جنسی؛

ظاهر زگیل های کوچک (HPV)، شانکر (زخم کوچک بدون درد مشخصه سیفلیس)، تاول (تبخال تناسلی) روی اندام تناسلی؛

درد لگن؛

متروراژی؛

خستگی، حالت تهوع، زردی؛

سوزش و/یا ترشحات زرد از آلت تناسلی

ترشحات تناسلی به شکل قطره صبحگاهی یا تراوش خفیف و شفاف (کلامیدیا)

غربالگری همچنین می تواند توسط بیمار درخواست شود یا پس از مقاربت جنسی پرخطر (آمیزش جنسی محافظت نشده، آمیزش با فرد مشکوک به وفاداری و غیره) توسط پزشک تجویز شود.

برخی از بیماری های مقاربتی خاموش می مانند، غربالگری STD نیز می تواند به طور معمول به عنوان بخشی از پیگیری زنان انجام شود. به عنوان بخشی از پیشگیری از سرطان دهانه رحم توصیه میشود که هر 3 سال یک‌بار از 25 تا 65 سالگی پس از دو اسمیر متوالی معمولی که با فاصله یک سال از یکدیگر گرفته می‌شوند، اسمیر انجام شود. WHO همچنین غربالگری سیستماتیک عفونت کلامیدیا را در زنان فعال جنسی 15 تا 25 ساله و همچنین غربالگری هدفمند در شرایط خاص توصیه می کند: چند شراکتی (حداقل دو شریک در طول سال)، تغییر اخیر شریک زندگی فردیا شرکای آنها با یک بیماری مقاربتی دیگر، سابقه بیماری های مقاربتی، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند (MSM)، افرادی که در حال تن فروشی یا پس از تجاوز جنسی هستند، افراد در معرض خطر تشخیص داده شده اند.

 

نتایج

در صورت نتایج مثبت، درمان البته بستگی به عفونت دارد

ویروس HIV را نمی توان از بین برد، اما ترکیبی از درمان ها (سه گانه درمانی) مادام العمر، به جلوگیری از پیشرفت آن کمک می کند.

تریکوموناس واژینیت، سوزاک، عفونت های مایکوپلاسما به راحتی و به طور موثر با آنتی بیوتیک درمان می شوند،

لنفوگرانولوماتوز مقاربتی به 3 هفته درمان آنتی بیوتیکی نیاز دارد.

سیفلیس نیاز به درمان با آنتی بیوتیک (تزریق یا خوراکی) دارد.

عفونت HPV بسته به ایجاد یا نبودن ضایعات و شدت این ضایعات، درمان متفاوتی دارد. دامنه درمان از نظارت ساده تا کانیزاسیون در صورت بروز ضایعات با درجه بالا، از جمله درمان موضعی زگیل یا لیزر درمانی ضایعات است.

ویروس تبخال تناسلی را نمی توان از بین برد. این درمان به مبارزه با درد کمک می کند و مدت و شدت تبخال را در صورت حمله محدود می کند.

در اکثر موارد، هپاتیت B خود به خود برطرف می شود، اما در برخی موارد می تواند پیشرفت کند. به سمت مزمن شدن برود.

همچنین برای جلوگیری از پدیده آلودگی مجدد، شریک زندگی باید تحت درمان قرار گیرد.

 

مقالات بیشتر

آزمایش کبد چرب

آزمایش تیروئید

آزمایش هپاتیت

آزمایش خون آلرژی

 

انواع مختلف دستورات تست STD/STI

قبل از همه موارد، یک پرسش برای توصیف علائم شما انجام می شود، اگر این دلیلی است که می خواهید آزمایش شوید، انواع مختلفی از معاینات وجود دارد که غربالگری STDs/STIs را هدایت می کند:

معاینه بالینی اندام تناسلی؛

تجزیه و تحلیل ادرار یا نمونه موضعی؛

آزمایش خون.

اگر نیاز به آزمایش برای بیماری های مقاربتی مانند هپاتیت B در آزمایشگاه دارید، پزشک نسخه ای را برای انجام آزمایش خون به شما می دهد، اما برای HIV به آن نیازی نخواهید داشت زیرا بدون نسخه قابل انجام است. شما می‌توانید سایر آزمایش‌های سرولوژی را با نسخه در آزمایشگاه و همچنین در یک مرکز غربالگری رایگان STI انجام دهید. برای تشخیص بیماری های مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا، پزشک برای شما نسخه آزمایش ادرار یا نمونه محلی (واژن، مقعد، مجرای ادرار، گلو و غیره) را برای شما تجویز می کند.

خوب است بدانید: زنان باید به طور منظم از نظر بیماری های مقاربتی ، به ویژه از طریق معاینه زنان، غربالگری شوند و می توانند برای این کار از پزشک عمومی یا متخصص زنان خود نسخه دریافت کنند. مردان نیز باید به طور منظم برای دریافت نسخه آزمایش STI مراجعه کنند. در واقع، آنها می توانند بیماری های خاصی را که در خانه نامرئی هستند به شریک زندگی خود منتقل کنند (به ویژه Chlamydiae trachomatis)

 

چگونه یک غربالگری کامل انجام دهیم؟

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا ممکن است بخواهید آزمایش STI را انجام دهید. اگر مایل به انجام یک معاینه کامل معمول بیماری های مقاربتی هستید، پزشک عمومی یا متخصص زنان می تواند به شما نسخه ای برای آزمایش های آزمایشگاهی مختلف بدهد.

همچنین می توانید به یک مرکز آزمایش STI مراجعه کنید. اگر تصمیم به انجام آزمایش به دنبال یک گزارش خطرناک دارید، پزشک حاضر همچنین تعیین می کند که چه نوع عفونت هایی باید مورد آزمایش قرار بگیرید.

 

چه زمانی باید برای STDs/STI آزمایش شود؟

در طول زندگی، چند لحظه می تواند برای غربالگری بیماری های مقاربتی مفید باشد:

پس از رابطه جنسی خطرناک محافظت نشده؛

پس از تماس با فردی که مشخص شد مبتلا به STI است.

قبل از قطع استفاده از کاندوم با همسرتان؛

حداقل یک بار در سال اگر روابط شما همیشه محافظت نمی شود.

در صورت مشاهده علائم قابل مشاهده، مانند زگیل تناسلی

اگر مصرف کننده مواد مخدر داخل وریدی هستید یا بوده اید و تجهیزات تزریقی را تعویض کرده اید.

 

چه مدت بعد از رابطه جنسی باید آزمایش STD/STI انجام دهید؟

زمان مناسب برای انجام آزمایش بستگی به نوع STI شما دارد. اگر شریک زندگی شما به بیماری خاصی مبتلا شده است، می توانید فقط برای آن بیماری آزمایش دهید. در غیر این صورت، پزشک می تواند یک معاینه کامل را تجویز کند. در اینجا مهلت هایی برای رعایت پس از گزارش خطر بسته به بیماری مورد نظر وجود دارد:

سوزاک: 1 هفته

هپاتیت B 8 هفته

هپاتیت C8  هفته

عفونت کلامیدیا: 2 هفته

سیفلیس: 4 هفته

تریکومونیازیس: 4 هفته

 HIV-ویروس ایدز: 6 هفته برای آزمایش الایزا و 12 هفته برای آزمایش TROD (تست تشخیصی سریع).

 

بارداری: چه آزمایش های غربالگری انجام دهیم؟

بارداری همچنین دوره ای است که در طی آن به دلیل خطر انتقال به جنین توصیه می شود برای برخی از بیماری های مقاربتی آزمایش شوید. در شروع بارداری، غربالگری برای سیفلیس اجباری است. همچنین غربالگری برای موارد زیر توصیه می شود:

هپاتیت B؛

استرپتوکوک گروه B؛

کلامیدیا تراکوماتیس؛

گونوکوک؛

اچ‌آی‌وی.

 

مقالات مرتبط:

قیمت آزمایش هپاتیت

عوارض هپاتیت

آزمایش HPV

آزمایش روتین

آزمایش چکاپ

تفسیر آزمایش hpv

زگیل تناسلی ضایعات پوستی و مخاطی است که روی اندام تناسلی و/یا اطراف مقعد ظاهر می‌شود، با ظاهری گوشتی و صورتی رنگ، با سطحی نامنظم

زگیل تناسلی توسط برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. عفونت زیربنای فرآیند پاتولوژیک از طریق تماس مستقیم، اغلب در طول مقاربت جنسی منتقل می شود.زگیل تناسلی می تواند جدا شده یا به هم پیوسته باشد و معمولاً دردناک نیست، اما آزاردهنده است، زیرا می تواند باعث خارش، سوزش و خونریزی شدید شود.

درمان های موجود برای از بین بردن زگیل تناسلی شامل استفاده از داروها (مصرف تعدیل کننده های پاسخ ایمنی و تحریک با اسیدها) یا تخریب درمانی با مداخلات سرپایی یا جراحی (کرایوتراپی، لیزر درمانی، الکتروکوتر و برداشتن جراحی) است.

علل زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی توسط برخی از ژنوتیپ‌های ویروس پاپیلومای انسانی از جمله HPV  6و 11 ایجاد می‌شود که در معرض خطر انکوژنی کمی هستند. این بدان معنی است که اگرچه عامل ایجاد کننده HPV است، اما زیرگروه های مسئول زگیل تناسلی به ندرت یک تکامل نئوپلاستیک بالقوه را نشان می دهند.

 

زگیل تناسلی: چه مدت پس از عفونت ظاهر می شود؟

دوره کمون معمولا بین یک تا شش ماه است در پایان این دوره زگیل تناسلی خود را نشان می دهد. در بیشتر موارد، عفونت در مدت کوتاهی از بین می‌رود. در موارد دیگر، HPV برای مدت طولانی در سلول ها باقی می ماند.

لازم به ذکر است که برخی از افراد به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی تناسلی مبتلا نمی شوند، احتمالاً به دلیل سیستم ایمنی بسیار مؤثر. احتمال انتقال زگیل تناسلی از شریک آلوده به شریک غیر عفونی به طور قطع مشخص نیست، همانطور که مدت زمان مسری بودن آن مشخص نیست.

 

عوامل خطر

عواملی که می توانند باعث شروع زگیل تناسلی شوند عبارتند از:

کمبودهای ایمنی: اگرچه آنها به نفع گروه خاصی از افراد نیستند، سرکوب سیستم ایمنی و حضور همزمان سایر آسیب شناسی هایی که قادر به تضعیف سیستم ایمنی هستند می تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهد.

استفاده از کورتیزون، به ویژه موضعی؛

بارداری: این ضایعات می توانند به اندازه قابل توجه در دوران بارداری برسند

با توجه به اینکه زگیل تناسلی به خصوص مسری است، باید به پیشگیری بهداشتی توجه ویژه ای شود. ویروسها در شرایط رطوبت بالا راحت‌تر پخش می‌شوند و در صورت افزایش ترشحات واژن، مانند کاندیدیازیس واژینال، شایع‌تر می‌شوند.

از آنجایی که انتقال عمدتاً جنسی است، عوامل خطر مهم عبارتند از:

تعداد شرکای جنسی: بی بند و باری خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش می دهد. همچنین باید توجه داشت که بسیاری از افراد حتی بدون اینکه بدانند مسری هستند، زیرا ناقل ویروس هستند یا از یک نوع بدون علامت بیماری رنج می برند.

عدم استفاده از کاندوم در حین مقاربت (توجه داشته باشید: اگرچه قوانین رابطه جنسی ایمن همیشه معتبر است، اما اثربخشی کاندوم مطلق نیست، زیرا زگیل تناسلی نیز می تواند از طریق تماس با مناطقی که تحت پوشش قرار نمی گیرند، ایجاد شود)

 

 HPV، زگیل تناسلی و سرطان دهانه رحم: آیا همبستگی وجود دارد؟

عفونت دستگاه تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی به برخی از انواع نئوپلاسم ها مربوط می شود، به ویژه که عامل اصلی سرطان دهانه رحم است.

پس از عفونت، احتمال تکامل سرطان بستگی به نوع فرعی HPV مسئول بیماری دارد. عوامل ویروسی که در آغاز زگیل تناسلی دخیل می باشند HPV 6 و HPV 11 احتمال دژنراسیون بدخیم بسیار کمی دارند. خطر بالای تکامل نئوپلاستیک با ژنوم‌های 16 و 18 مرتبط است که انکوژن‌های "خطر بالا" در نظر گرفته می‌شوند، یعنی به شدت با کارسینوم‌های دهانه رحم مرتبط هستند.

 

چگونه به زگیل تناسلی مبتلا می شوید؟

زگیل تناسلی بسیار مسری است و در سطح تناسلی یکی از شایع ترین عفونت های ویروسی است. انتقال عفونت عمدتاً از طریق فعالیت جنسی (رابطه جنسی واژینال و مقعدی و رابطه جنسی دهانی)، رخ می دهد اما از طریق تماس صمیمی پوست به پوست (یعنی از طریق تماس مستقیم با پوست و غشاهای مخاطی که عامل ویروسی است) ممکن است اتفاق افتد. همچنین می‌تواند از طریق تماس طولانی مدت با دستگاه تناسلی یا تلقیح خود، به عنوان مثال در طی اقدامات بهداشتی ، گسترش یابد. در مورد دوم، خود شخص ویروس را در سایر قسمت های بدن پخش می کند، جایی که زگیل ایجاد می شود.

در برخی موارد، احتمال سرایت از طریق استفاده بی رویه از اشیاء مانند اسباب بازی های جنسی، لباس زیر یا مایو و مسواک وجود دارد. در نهایت، در زمان تولد، عفونت می تواند از مادر به نوزاد نیز منتقل شود. زگیل تناسلی می تواند پس از رابطه جنسی دهانی با فرد آلوده در دهان یا گلو ظاهر شود.

علائم و خطرات

زگیل تناسلی: چگونه شناسایی می شوند؟

زگیل اندام تناسلی شبیه به اندام هایی است که می توانند در سایر قسمت های بدن ظاهر شوند، بنابراین در اندازه ها و اشکال مختلف ظاهر می شوند. این ضایعات به صورت ضایعات نرم و گوشتی با سطحی نامنظم، نقطه‌دار و شکافدار ظاهر می‌شوند. قطر آنها متغیر است و می تواند از چند میلی متر تا چند سانتی متر متغیر باشد. در صورت عدم درمان، زگیل تناسلی می تواند به راش های خشن تبدیل شود و ممکن است توده هایی شبیه گل کلم ایجاد کند. از نقطه نظر علامتی، این نوع به طور قطع آزاردهنده تر است.

 

شایع ترین علائم زگیل تناسلی

شایع ترین علائم این زگیل تناسلی عبارتند از:

برجستگی هایی به صورت کوچک و پراکنده که می توانند به رنگ پوست یا کمی تیره تر باشند

خوشه ای از برجستگی که شبیه گل کلم است

رشد برجستگی در ناحیه تناسلی که ممکن است برجسته یا صاف و یا خشن باشد

علائم ویروس زگیل تناسلی (HPV) بسیار جدی نیستند، اگرچه این رشد زگیل در ناحیه تناسلی کاملاً مشخص است.زگیل ناخوشایند و آزاردهنده است ودر برخی موارد زگیل تناسلی حتی بدون علامت است و خودبه خود پسرفت می کند. با این حال، درمواقع دیگر، آنها می توانند با:

تحریکات موضعی همراه با تورم، قرمزی و خارش و سوزش می تواند در مردان و زنان ایجاد شود.

در هر دو جنس، محل معمول این ضایعات، غشاهای مخاطی و سطح پوست ناحیه تناسلی، داخل و اطراف مقعد است. زگیل تناسلی همچنین می تواند در اطراف یا داخل دهان (لب ها و لثه ها) ایجاد شود، در حالی که شروع آنها در دست ها، ملتحمه و سایر نواحی صورت نادر است.

 

زگیل تناسلی مردان

ناحیه اینگوینال-اسکروتال؛

رافه پرینه (بین مقعد و کیسه بیضه)؛

سطح و تاج غده؛

مجرای ادراری؛

در امتداد فرنولوم؛

ساقه آلت تناسلی.

 

زگیل تناسلی زنانه

دیواره های واژن (به خصوص در یک سوم پایین کانال واژن)؛

اندام تناسلی خارجی (روزنه واژن، لابیا ماژور و مینور و نواحی اطراف واژینال)؛

دهانه رحم؛

پرینه.

 

زگیل تناسلی: عوارض احتمالی

عارضه اصلی زگیل تناسلی عود است. در واقع، ضایعات کندیلوماتوز حتی پس از درمان مجدداً ظاهر می شوند. در دوران بارداری، سایز ویروسها تا حدی افزایش می‌یابد که اختلالات ادراری قابل توجهی ایجاد می‌کند.

 

تشخیص

روش تشخیص HPV به صورت  بالینی انجام می شود و بر حسب مشاهده اندام تناسلی در طول معاینه پزشکی می باشد، اما معمولاً بریا تأیید آزمایش بافت شناسی مورد نیاز هست.

زگیل تناسلی ممکن است با چشم غیرمسلح قابل مشاهده باشد، اما گاهی اوقات بدون علامت رخ می دهد، بنابراین یافته ممکن است علت باشد. برای واضح تر شدن آنها، پزشک می تواند محلول اسید استیک 3-5٪ را مستقیماً در محل استفاده کند.

 

بررسی بافت شناسی زگیل تناسلی

پس از بررسی بافت شناسی، زگیل تناسلی با برخی تغییرات معمولی مشخص می شود، مانند:

پاراکراتوزیس: اختلال کراتینه شدن، که در آن فرآیند طبیعی بلوغ اپیدرمی رخ می دهد. به طور خاص، افزایش در تکثیر کراتینوسیت ها وجود دارد.

آکانتوز: تظاهراتی که با هیپرپیگمانتاسیون برخی از نواحی پوست مشخص می شود که به خوبی مشخص نشده اند و به رنگ قهوه ای تیره و ضخیم به نظر می رسند.

پاپیلوماتوز: وضعیت پاتولوژیک که با وجود پاپیلوم های متعدد ناشی از تکثیر بیش از حد اپیتلیوم پوشاننده پوست یا مخاط در یک محل از ارگانیسم مشخص می شود.

زگیل تناسلی از راه مقاربت محافظت نشده منتقل می شود، به همین دلیل، در صورت مشاهده وجود زگیل تناسلی ، همسر هم باید بررسی شود و درمان شود.

 

زگیل تناسلی: تست پاپ و کولپوسکوپی

با در نظر گرفتن رابطه بین عفونت ها از HPV و سرطان دهانه رحم، زنان مبتلا به زگیل تناسلی که در دو تا سه سال گذشته آن را انجام نداده اند، توصیه می شود که آزمایش پاپ (یا تست پاپانیکولائو) انجام دهند.

 

تست پاپ تست: چیست و برای چیست

یک آزمایش زگیل تناسلی مدرن تر، به نام تست HPV، می تواند جایگزین تست پاپ از سن 30 تا 35 سالگی شود. این اجازه می دهد تا با شناسایی وجود DNA HPV در سلول های دهانه رحم، مشخص شود که آیا زن حتی قبل از ایجاد هر گونه ضایعه ای به یک ویروس انکوژن بالقوه مبتلا شده است یا خیر.

اگر یکی از این دو آزمایش مثبت باشد، یک روش تشخیصی به نام کولپوسکوپی برای تایید یا رد وجود احتمالی یک فرآیند توموری که دهانه رحم را تحت تاثیر قرار می دهد نشان داده می شود.

درمان و راه حل

زگیل تناسلی قابل درمان است با توجه به روش های مختلف

به طور کلی، ضایعات کوچکتر را می توان با کاربردهای موضعی داروها درمان کرد، در حالی که ضایعات بزرگتر نیاز به برداشتن جراحی یا تخریب درمانی با سایر روش های شیمیایی-فیزیکی دارند.

 

داروهایی برای درمان زگیل تناسلی

درمان دارویی زگیل تناسلی بر اساس استفاده موضعی از داروهایی با اثر مخرب (مانند اسید تری کلرواستیک و پودوفیلین) یا تجویز تعدیل کننده های پاسخ ایمنی (مانند ایمیکیمود، 5-فلوراوراسیل و غیره) است. تمام این پروتکل های درمانی باید توسط پزشک توصیه، تجویز و نظارت شود.

 

روش های تخریبی و درمان جراحی

معمولاً برداشتن زگیل تناسلی یا روش های "مخرب" به سوزاندن با اسیدها ترجیح داده می شود. این مداخلات می تواند سرپایی یا جراحی باشد و شامل موارد زیر است:

کرایوسرجری: زگیل تناسلی را می توان با استفاده از سواب آغشته به نیتروژن مایع منجمد کرد این درمان سرد به شما امکان می دهد ضایعات را از بین ببرید و از خونریزی جلوگیری کنید.

لیزردرمانی: در موارد جدی تحت بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود، لیز سلول ها و مرگ ویروس های موجود در آنها را تعیین می کند. پرتو لیزر را می توان با دقت بسیار زیاد روی زگیل تناسلی هدف قرار داد و گسترش اسکارهای پس از درمان را به حداقل رساند.

همین نتیجه را می توان از طریق کوتریزاسیون زگیل تناسلی به دست آورد.

در موارد دیگر، ترجیحاً برداشتن جراحی را انتخاب کنید که برای زگیلهایی که به ویژه آزاردهنده و مقاوم به درمان پزشکی هستند توصیه می شود.

 

پس از درمان: پیگیری و اقدامات احتیاطی

پس از برداشتن زگیل تناسلی، همیشه توصیه می شود که یک معاینه بافت شناسی برای تعیین ویژگی های آنها انجام شود و با توجه به خطر عود، برنامه ای برای نظارت بر آن تنظیم شود.

از آنجایی که زگیل تناسلی جزو بیماری های مقاربتی است، توصیه می شود رفتارهای جنسی مسئولانه داشته باشید و همیشه از کاندوم استفاده کنید، مخصوصاً در افراد در معرض خطر.

کنترل و درمان احتمالی زگیل تناسلی باید به شرکای جنسی نیز تعمیم یابد (حتی اگر زگیل مشهود با چشم غیرمسلح نداشته باشند) که در سه ماه گذشته با آنها رابطه جنسی برقرار شده است.

علاوه بر این، خطر عود باید در نظر گرفته شود.

برای جلوگیری از ظهور مجدد زگیل تناسلی، توصیه می شود اقدامات ساده ای را انجام دهید:

تا پایان درمان از رابطه جنسی خودداری کنید.

از تعویض لباس زیر یا لباس شنا، اسباب بازی های جنسی و مسواک خودداری کنید.

دست های خود را قبل و بعد از استفاده از توالت بشویید؛

از محصولات بهداشتی خاص و ظریف استفاده کنید ، به طوری که تعادل غشاهای مخاطی را تغییر ندهد.

از لباس‌های زیر ساخته شده از الیاف طبیعی مانند پنبه استفاده کنید و از نایلون، میکروفیبر و لباس‌های خیلی تنگ که می‌توانند مانع تعرق طبیعی پوست شوند، خودداری کنید.

 

زگیل تناسلی: کارهایی که نباید انجام داد

از داروها یا وسایل پزشکی که برای درمان انواع دیگر زگیل ها در نظر گرفته شده اند استفاده نکنید. سایر داروها برای درمان زگیل های شایع و زگیل پا مفید هستند، اما برای زگیل تناسلی مفید نیستند. جهت درمان زگیل تناسلی حتما با یک متخصص پوست مشورت کنید.

 

پیشگیری از زگیل تناسلی

کاهش خطر ابتلا به HPV و زگیل تناسلی با انجام موارد زیر امکان پذیر است:

تست پاپ و واکسن HPV بگیرید.

استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی: کاندوم لاتکس می تواند به کاهش خطر گسترش زگیل تناسلی کمک کند. استفاده از کاندوم تمام قسمت پوست ناحیه تناسلی را نمی پوشاند. این بدان معناست که کاندوم همیشه از انتشار HPV توسط یک فرد آلوده جلوگیری نمی کند .

 

مقالات مرتبط:

قیمت آزمایش زگیل تناسلی

هزینه ازمایش زگیل برای مردان

علائم hpv در مردان

تشخیص HPV با ازمایش ادرار

مراکز انجام HPV در تهران

معرفی

زگیل تناسلی که بیشتر به عنوان condylomata acuminata شناخته می شود، زوائد (برجستگی) روی پوست و غشاهای مخاطی قابل مشاهده است و از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

آنها توسط برخی از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یکی از شایع ترین علل بیماری های مقاربتی (STD) ایجاد می شوند و می توانند در ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر شوند. ویروس مسئول حتی در غیاب تظاهرات قابل مشاهده نیز قابل انتقال است، به طوری که بسیاری از بیماران هیچ علامتی ندارند اما همچنان می توانند منبع سرایت باشند.

زمان انکوباسیون بسیار متغیر است، اغلب از چند ماه تا چند سال. زگیل ها به طور کلی بدون درد هستند و خطرناک نیستند، اما می توانند از نظر زیبایی آزاردهنده باشند و اغلب باعث ناراحتی روانی و خجالت می شوند.

تست hpv یکی از راه های تشخیص بیماری زگیل تناسلی است که اکنون به دلایل بی توجهی به بهداشت جنسی این بیماری در افراد زیادی شیوع پیدا کرده است.

بیماری زگیل تناسلی در برخی افراد بدون علامت می  باشد و به همین دلیل بیماران تا سال ها از بیماری خود اطلاعی ندارند و اقدامی برای درمان نمی کنند. به همین دلیل توصیه می شود تست hpv انجام شود تا در صورت ابتلا به این بیماری درمان زودتر شروع شود. برای اطلاع از هزینه تست hpv به پیشنهاد می کنیم این مقاله را تا پایان مطالعه فرمائید.

 

بیماری hpv چیست؟

بیماری hpv یک عفونت ویروسی می باشد که سبب رشد زگیل روی پوست یا غشای مخاطی می شود. قابل ذکر است این نوع بیماری دارای انواع مختلفی از ویروس ها است که در برخی افراد سبب ایجاد زگیل تناسلی می شود و در بعضی افراد حتی منجر به ابتلا به انواع سرطان ها می شود.

بعضی از انواع مختلف سرطان هایی که امکان ابتلا به آن در بیماری hpv هست شامل سرطان های مقعد، آلت تناسلی، واژن و سرطان دهان و حلق هستند. این عفونت ها بیشتر از طریق رابطه جنسی یا از طریق تماس پوستی منتقل می شود.

 

علل

زگیل تناسلی توسط یک ویروس، به اصطلاح ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV ایجاد می شود.

حداقل 70 نوع مختلف HPV وجود دارد:

بسیاری از آنها علائم/اختلالات ایجاد نمی کنند،

برخی باعث ایجاد زگیل در قسمت‌هایی از بدن به غیر از اندام تناسلی می‌شوند،

انواع 6 و 11 بیشتر با زگیل تناسلی در ارتباط هستند.

انواع دیگر HPV می تواند باعث تغییرات پیش سرطانی در دهانه رحم یا سرطان دهانه رحم شود. این انواع به عنوان HPV پرخطر شناخته می شوند. آنها همچنین می توانند منجر به تومورهای واژن، مقعد، آلت تناسلی و حفره دهان شوند.

 

انتقال

آن مهم است بدانید که:

عفونت HPV از طریق تماس جنسی مقعدی، دهانی یا واژینال، از طریق تماس با غشاهای مخاطی آلوده منتقل می شود (اما ویروس حتی در صورت عدم وجود زگیل قابل مشاهده نیز می تواند گسترش یابد)

زگیل ها می توانند هفته ها تا چندین سال پس از عفونت ظاهر شوند.

همه کسانی که با ویروس HPV و زگیل تناسلی تماس دارند، دچار زگیل قابل مشاهده نمی شوند.

آمار نشان می دهد که احتمال ابتلا و گسترش زگیل در افرادی که:

شرکای جنسی متعدددارند،

زود فعال شدن جنسی،

استفاده از تنباکو یا الکل،

یک عفونت ویروسی، مانند تبخال تناسلی، یا یک موقعیت استرس زا به طور همزمان،

زنان حامله،

دارای سیستم ایمنی شکننده در اثر شرایطی مانند دیابت، بارداری، HIV/AIDS یا داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی هستند.

در مورد زگیل تناسلی در یک کودک، احتمال سوء استفاده جنسی باید در نظر گرفته شود.

مسیر انتقال شایع ترین آن رابطه جنسی است، اما سرایت از طریق رابطه دهانی یا اسباب بازی های جنسی نیز امکان پذیر است. با این حال، HPV از طریق بوسه، در آغوش گرفتن یا از طریق اشتراک حوله، لباس و اشیاء روزمره مانند کارد و چنگال یا صندلی توالت منتقل نمی شود.

کاندوم می تواند به محافظت در برابر زگیل تناسلی کمک کند، اما از آنجایی که کل ناحیه تناسلی را پوشش نمی دهد، اثربخشی آن مطلق نیست. در موارد نادر، مادر می تواند HPV را در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کند.

علائم

زمانی که ویروس آلوده شد و به بدن نفوذ کرد، معمولاً به زمان کمون بین 3 هفته تا 8 ماه قبل از شروع تظاهرات بالینی نیاز دارد. زگیل تناسلی معمولاً 2 تا 3 ماه پس از تماس اولیه ظاهر می‌شود، اما ویروس می‌تواند حتی برای مدت طولانی در سلول‌های اپیتلیال خفته باقی بماند، یعنی عفونت می‌تواند برای تمام طول عمر بدون توجه باقی بماند

زگیل ها معمولاً بدون درد هستند، اگرچه در برخی بیماران می توانند باعث خارش و التهاب شوند. اگر زگیل ملتهب شود می تواند باعث از دست دادن خون شود.

در زنان، زگیل تناسلی به صورت زگیل واژن یا در مقعد (یا اطراف این نواحی) یا روی دهانه رحم ظاهر می شود.

با این حال، در مردان، زگیل می‌تواند در موارد زیر ظاهر شود

آلت تناسلی،

کیسه بیضه،

چشم،

کشاله ران،

اطراف مقعد،

روی ران ها؛

توجه داشته باشید که برای مشاهده ظاهر زگیل ها در این ناحیه نیازی به مقاربت مقعدی غیرفعال نیست، بنابراین حتی افراد دگرجنس گرا نیز می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند.

زگیل ها می توانند برجسته یا مسطح، کوچک یا بزرگ باشند. گاهی اوقات آنها را می توان با هم دسته بندی کرد و شکلی شبیه هشت پا یا گل کلم به خود گرفت. اما اغلب آنها همرنگ پوست شما هستند و باعث درد نمی شوند. در زنان، برخی از گونه‌های ویروسی می‌توانند باعث ایجاد تغییراتی در دهانه رحم شوند که می‌تواند منجر به تشکیل تومور شود، بنابراین نحوه تشخیص و درمان زگیل تناسلی  در اسرع وقت مهم است. مردانی که حامل HPV هستند نیز ممکن است در معرض خطر سرطان آلت تناسلی و مقعد باشند.

زگیل‌هایی که در نزدیکی یا داخل مجرای ادرار (لوله‌ای که اجازه می‌دهد ادرار خارج شود) ایجاد می‌شود، می‌تواند جریان طبیعی ادرار را مختل کند.

در کودکان، وجود عفونت STD می تواند نشانه ای از سوء استفاده جنسی باشد. اگر ترس یا شک دارید، آشکارا با پزشک اطفال خود صحبت کنید.

 

چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرید

متخصصی که با این عارضه سر و کار دارد، متخصص پوست و مو و اورلوژیست است، اما می توان در وهله اول با اورولوژیست تماس گرفت.

توصیه می شود در موارد زیر با پزشک مشورت کنید:

شریک جنسی فعلی یا گذشته زگیل تناسلی دارد یا داشته است.

زگیل های قابل مشاهده روی الت یا دستگاه تناسلی خارجی ظاهر شده یا علائمی مانند خارش، ترشح یا خونریزی غیر طبیعی واژن دارید. به یاد داشته باشید که زگیل می تواند حتی ماه ها یا سال ها پس از رابطه جنسی با افراد آلوده ظاهر شود.

تست پاپ باید به طور منظم و هر سه سال یکبار توسط تمام زنان پس از شروع فعالیت جنسی یا در هر صورت از سن 25 سالگی انجام شود. در برخی از دسته‌های زنان، این آزمایش با تست حساس‌تر HPV جایگزین شده است.

 

خطرات

سویه‌های ویروسی که باعث پیدایش زگیل تناسلی می‌شوند با آن‌هایی که عامل تومور هستند یکسان نیستند، اما متأسفانه انتقال سویه‌های مختلف به طور همزمان اتفاق می‌افتد. در جهان هر ساله حدود 24000 مورد جدید سرطان دهانه رحم شناسایی می شود که به لطف افزایش آگاهی و مهمتر از همه به دلیل معرفی واکسن، کاهش تدریجی و مداومی دارد.

 

بارداری

زگیل تناسلی در زنان در دوران بارداری می تواند سبب موارد زیر شود:

خونریزی کردن و رشد (در اندازه و تعداد) به دلایل تغییر هورمونی در بدن در زمان بارداری.

انسداد کانال زایمان، نیاز به سزارین برای زایمان.

قرار دادن نوزاد در معرض عفونت HPV در حین تولد، با احتمال ایجاد یک بیماری نادر به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر و ایجاد زگیل در مجاری تنفسی کودکان.

زن حامله ای که ناقل بیماری های مقاربتی است می تواند نوزاد خود را مبتلا کند، حتی اگر این بیماری علائم واضحی نداشته باشد. غربالگری برخی (و نه همه!) بیماری های مقاربتی در حال حاضر یک روش استاندارد در طول مراقبت های دوران بارداری است، اما اگر علائم یا نگرانی هایی دارید، در طول بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

 

مراقبت و درمان

زگیل تناسلی باید توسط پزشک درمان شود و نباید از داروهای بدون نسخه که برای انواع دیگر زگیل ها نشان داده شده است استفاده شود.

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروهای اعمال شده بر روی پوست یا تزریق شده توسط پزشک،

داروهای تجویزی باید چند بار در هفته در خانه استفاده شود.

زگیل ها را می توان با روش های جراحی جزئی از جمله موارد زیر درمان کرد:

سرمادرمانی (کرایوسرجری)

گرم (کوتر الکتریکی)

لیزر درمانی،

عمل جراحی.

در مورد زگیل تناسلی، شرکای جنسی در صورت آلوده شدن باید معاینه پزشکی و درمان شوند. درمان حتی در صورت وجود نداشتن علائم ضروری می باشد. این برای جلوگیری از عوارض و جلوگیری از عفونت های بیشتر توصیه می شود پس از درمان باید به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که همه زگیل ها از بین رفته اند.

در زنان با سابقه زگیل تناسلی یا با شریکی که تحت تأثیر این عارضه قرار گرفته اند، آزمایش پاپ منظم توصیه می شود. در مورد زگیل دهانه رحم، ممکن است لازم باشد که هر 3 تا 6 ماه بعد از اولین درمان، تست پاپ اسمیر تکرار شود.

زنان مبتلا به تغییرات پیش سرطانی ناشی از عفونت HPV ممکن است نیاز داشته باشند درمان های بیشتر

دریافت کنند از آنجایی که HPV در بدن بدون علامت است، زگیل تناسلی ممکن است در هر زمانی پس از درمان دوباره ظاهر شود. کسانی که قبلاً به زگیل تناسلی مبتلا شده اند می توانند حامل ویروس و افراد دیگر باشند. فردی که قبلاً یک تایپ از HPV  راداشته است، ممکن است از شریک دیگری به HPV آلوده شود.

جلوگیری

واکسنی برای زنان نه تا بیست و شش ساله تایید و معرفی شده است که برای پیشگیری از عفونت HPV که عامل اکثر موارد سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی است مفید است. این واکسن که گارداسیل نام دارد به صورت سه تزریق در یک دوره شش ماهه تزریق می شود. از زنانی که قبلاً به HPV آلوده شده‌اند محافظت نمی‌کند و همه گونه‌های HPV را پوشش نمی‌دهد، بنابراین انجام معاینات معمول زنان ضروری است.

از آنجایی که زگیل تناسلی از طریق تماس جنسی گسترش می یابد، بهترین راه برای پیشگیری از آنها پرهیز جنسی است. تماس جنسی با چندین شریک یا با شخصی که چندین شریک دارد، خطر ابتلا به هر نوع بیماری مقاربتی را افزایش می دهد. در صورت استفاده صحیح و مداوم، کاندوم می تواند خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را کاهش دهد، اگرچه متأسفانه سرایت احتمالی برخی از بیماری ها را به طور کامل حذف نمی کند.

دوش واژینال می تواند خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش دهد، زیرا می تواند فلور باکتریایی طبیعی واژن را تغییر دهد و باعث جریان یافتن باکتری به قسمت بالایی دستگاه تناسلی شود.

 

تست hpv

برای آشنا شدن با تست hpv بهتر است ابتدا با انواع  مختلف hpv آشنا شوید که عبارتند از نوع عامل زگیل hpv که کم خطر است و سبب به جود آمدن زگیل در ناحیه مقعد و ناحیه تناسلی و در بعضی موارد زخم های دهانی می شود. در بعضی عفونت های hpv زگیل در دست، پا و قفسه سینه هم قابل مشاهده است.

نوع دیگر hpv پرخطر است و عامل بیماری های سرطانی در بدن خواهد بود. علل مهم ایجاد سرطان های دهانه رحم ویروس hpv است، همین‌طور سرطان های قسمت های تناسلی، واژن، دهان و گلو هم از طریق این ویروس ایجاد می شوند.

با انجام دادن تست hpv ابتلا به این نوع بیماری ها قابل تشخیص خواهد بود که معمولا در زنان با نمونه برداری پاپ اسمیر انجام می شود.

لازم به یادآوری است که انجام دادن این تست در بین سنین ۲۱ تا ۳۰ سال نتایج دقیقی نداشته و برای اطمینان از تست های کمکی استفاده می شود.

 

بررسی قیمت آزمایش زگیل تناسلی

قیمت آزمایش زگیل تناسلی به موارد مختلفی بستگی دارد که از رایج ترین آن ها عبارت هستند از:

روش تست hpv: یکی از موراد مهم و تأثیرگذار در قیمت آزمایش زگیل تناسلی روش آزمایش آن است. تست hpv در روش های مختلفی قابل انجام است که هر کدام هزینه های مربوط به خود را دارند. در این بین تست هایی بر پایه DNA چون با استفاده از فناوری های پیشرفته انجام می شود هزینه های زیادتری را نسبت به دیگر روش ها دارد.

بیمه: پوشش بیمه از موارد بسیار تأثیرگذار در قیمت آزمایش زگیل تناسلی است که ممکن است هزینه های این آزمایش را تا سطوح مختلفی تحت پوشش قرار دهد.

 

دلیل انجام تست  و قیمت آزمایش زگیل تناسلی

آزمایش اچ پی وی  HPV تست غربالگری برای سرطان دهانه رحم است، البته این آزمایش ابتلا به سرطان را مشخص نمی‌کند، اما وجود ویروس پاپیلوم یعنی عامل سرطان دهانه رحم را در بدن نشان می‌دهد.

اگر پزشک و بیمار از وجود نوع خاصی از HPV که احتمال مبتلا شدن به سرطان دهانه رحم را افزایش می ‌دهد، آگاه باشند بهتر می ‌توانند درباره مراحل درمان تصمیم  بگیرند. در این شرایط اقدام‌ هایی چون نظارت، تست ‌های بیشتر یا درمان سلو ل‌های پیش سرطانی یا غیرطبیعی انجام می ‌شود.

 

آمادگی برای آزمایش زگیل تناسلی

تست HPV به آمادگی خاصی نیاز ندارد. با این حال چون آزمایش HPV و تست پاپ اسمیر غالباً همزمان انجام می‌شود، بهتر است توصیه‌ های زیر را برای دقیق ‌تر ساختن هر دو تست رعایت کرد:

خودداری از مقاربت، دوش واژن یا مصرف داروهای واژینال یا ژل ‌ها، کرم‌ ها یا کف منی‌کش به مدت دو روز قبل از تست

انجام ندادن تست در دوره قاعدگی، البته تست هنگام عادت ماهانه قابل انجام است، اما خارج از این دوره نمونه سلولی بهتری جمع ‌آوری می ‌شود.

 

کلیات تست و قیمت آزمایش زگیل تناسلی

آزمایش HPV معمولاً همزمان با تست پاپ اسمیر انجام می ‌شود که در آن سلول ‌ها از دهانه رحم برداشته می‌ شود تا وجود سرطان یا هرگونه ناهنجاری بررسی شود. تست اچ پی وی بر روی همان نمونه گرفته شده برای پاپ اسمیر یا نمونه دومی انجام می ‌شود که از کانال دهانه رحم جمع شده است.

 

روش انجام تست hpv

تست ترکیبی پاپ اسمیر ـ اچ پی وی در مطب متخصص زنان و زایمان انجام می ‌شود و فقط چند دقیقه طول می ‌کشد. از بیمار خواسته می‌ شود تا لباس ‌ها را کاملاً یا از کمر به پایین در بیاورد. برای انجام آزمایش ابتدا بیمار به پشت بر روی تخت دراز می‌ کشد، زانوهای خود را خم می ‌کند و پاشنه ‌های پای خود را بر روی تکیه ‌گاه ‌هایی به نام رکاب می گذارد.

پزشک به کمک وسیله‌ ای به نام اسپکولوم را وارد واژن می ‌کند. اسپکولوم دیواره‌ های واژن را از یکدیگر دور نگه می ‌دارد تا پزشک بتواند دهانه رحم را به خوبی ببیند. بیمار با وارد شدن اسپکولوم احتمال دارد فشاری را در قسمت لگن خود احساس کند و شاید در ابتدای تماس آن موجب احساس سرما ‌شود. پزشک نمونه را با برس نرم و وسیله تخت خراش دادن (اسپاتول یا کاردک) از سلول‌ های دهانه رحم جمع ‌آوری می‌ کند. نمونه‌ برداری از رحم اصلا دردناک نخواهد بود و بیمار گاهی متوجه نمونه گیری نمی ‌شود.

 

پس از آزمایش HPV

بیمار پس از انجام تست می ‌تواند فعالیت‌ های معمول خود را بدون هیچ محدودیتی دنبال کند و در زمان تعیین شده برای دریافت نتیجه مراجعه کند.

 

نتیجه های آزمایش اچ پی وی به دو حالت مثبت یا منفی گفته می‌ شود.

تست HPV مثبت: مثبت بودن تست به معنی وجود نوعی از HPV با خطر بالا است که مرتبط با سرطان دهانه رحم دانسته می‌ شود. با این وجود اعلام نتیجه مثبت دلیل بر مبتلا شدن به سرطان نیست، اما نشانه های هشداری خواهد بود که شما را از احتمال مبتلا شدن به سرطان دهانه رحم در آینده آگاه می کند. پزشک احتمالاً دستور می ‌دهد که تست ظرف یک سال تکرار شود تا مشخص شود که آیا عفونت از بین رفته یا نشانه‌ های سرطان دهانه رحم وجود دارد یا خیر.

آزمایش HPV منفی: منفی بودن نتیجه آزمایش HPV به این معنی خواهد بود که هیچ گونه ویروس HPV که عامل سرطان دهانه در رحم باشد در نمونه شما وجود نداشته است.

 

پزشک با توجه به نتیجه تست یکی از اقدامات زیر را انجام می‌دهد:

زیر نظر داشتن متداول: اگر سن بیمار بالای 30 سال باشد، نتیجه اچ پی وی منفی و پاپ اسمیر طبیعی باشد، پزشک توصیه می‌کند که تست ‌ها پس از 5 سال تکرار شود.

کولپوسکوپی: پزشک متخصص زنان و زایمان با ذره بینی ویژه دهانه رحم زنان را با دقت و توجه بیشتری معاینه و بررسی می‌کند.

نمونه برداری: متخصص در این تست که گاهی همزمان با کولپوسکوپی انجام می‌شود، نمونه‌ای از سلول‌های دهانه رحم را برای معاینه دقیق‌تر میکروسکوپی برمی‌دارد.

خارج کردن سلول ‌های غیرطبیعی از دهانه رحم: پزشک متخصص به جهت جلوگیری از تبدیل شدن سلول‌های غیرطبیعی به سرطانی به شما توصیه خواهد کرد که عملی برای برداشتن بافت‌های حاوی سلول‌های غیرطبیعی انجام دهید.

مراجعه به متخصص: چنانچه تست نشان دهنده ابتلا به سرطان باشد، بیمار به متخصص درمان سرطان معرفی می‌شود.

 

آیا HPV قابل درمان است؟

خود ویروس HPV قابل درمان نیست، اما عفونت ‌های تناسلی حاصل از ویروس HPV با کمک سیستم ایمنی بدن از بین می رود. در حالی که خود ویروس HPV درمان نشدنی است، اما تغییرات سلولی حاصل از عفونت HPV به عنوان مثال زگیل های تناسلی را می شود درمان کرد. تغییرات سلولی پیش سرطانی ناشی از اچ پی وی یافته شده در آزمایش پاپ اسمیر نیز قابل درمان است. سرطان‌ های ناحیه تناسلی، مقعد، سر و گردن و دهانه رحم نیز خوشبختانه درمان می ‌شود.

 

پیشنهاد پایانی به شما عزیزان

یکی از مهم ترین نکات در رابطه با پیشگیری از بیماری ها افزایش آگاهی و انجام به موقع تست است. به همین منظور در صورتی که علائم بیماری hpv در شخصی مشاهده شود بهتر است سریعاً برای اطمینان برای انجام تست مراجعه نماید.

آزمایشگاه بیمارستان رسالت تهران یکی از بهترین آزمایشگاه ها برای انجام آزمایش hpv در تهران است که خدمات خود را با مناسب ترین قیمت ارائه می نماید. همچنین این آزمایشگاه برای تشخیص و تفاسیر تست از تجهیزات پیشرفته ای استفاده می کند، به همین منظور خیال مراجعه کنندگان آزمایشگاه بیمارستان رسالت تهران برای نتیجه این آزمایش راحت خواهد بود.

 

مقالات مرتبط:

آزمایش زگیل تناسلی فوری

زگیل تناسلی مردان

مقابله با عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

علل ابتلا به زگیل تناسلی و خطرات HPV

علائم ویروس زگیل تناسلی (HPV)